DOĞUR KENDİNİ _GAY- Tamamlandı

12

" Ştt. Komserim baksana."

" Gerçek değil. Aslında o çocuk yok."

İlacını ağzına atıp yoluna devam ettiğinde kolundan tutuldu Kadir.

" Korkmasa yemem seni."

" Yaklaşma."

" Tamam yaklaşmıyorum. Ceylan ben."

Çocuk elini uzattığında Kadir bir an ne yapacağını bilemedi. Eskiden olsa ağzı yüzü kan içinde kalana kadar yumruklar bir köşeye bırakır uyumaya giderdi.

Şimdiyse elleri titriyordu. Yeniden o deliğe girmek istemiyordu.

" Uzak dur."

" Unuttun mu? İbnelik bulaşmaz."

" Tövbe tövbe. Kadir yok bir şey. "

" Sende benim gibisin anlarım ilk görüşte."

" Ne diyorsun lan sen."

Savunma mekanizması olarak ibne diyecekken dilini ısırdı . O kelimeden nefret ediyordu.

" Diyorumki kafan kırık biraz. Aslında ben öyle değilim sadece deli bir kadın yüzünden aklı dengeleri gerçek deliler tarafından bozulmuş kişilerle bir kaç ay geçirdim."

" Ne?"

" Boşver. İlaç içerken gördüm seni. Boş mideye içilmez onlar. Gel çorba ısmarlayayım sana."

Kadir tuhaf tuhaf süzdü onu. Eteğinde kaldı gözleri. Bu çocukla yan yana görülürse kendini bıçaklardı.

" İstersen eteğimi çıkarırım.".

" Yok artık."

" Eğer ismini söylemezsen eteğimi çıkaracağım."

Çocuk elini eteğin beline koyup indirmek üzereyken Kadir korkuyla adını söyledi.

" Kadir. Benim adım Kadir. Sakır indirme eteği."

Çocuğun kahkahası sokağı inletmişti.

" Biliyor musun Kadir seni hatırladım. Bir keresinde çocuklar beni sıkıştırmıştı sende üniformalıydın yardım istedim ama beni görmene rağmen  geçip gittin.".

Kadir duyduklarına hiç şaşırmamıştı. Tam onun yapacağı bir hareketti.

" Bir kerede cesaret edip etekle dışarıya çıktığım ilk gün denk geldim sana. Çiğerlerimden kan boşalana kadar dövdün beni"

" Namussuz hadım dedin. Hiç unutmadım. Durduk yere saldırdın. Bir hayvan gibi. Ne o anları ne senin yüzünü unutabildim."

Hatırlamıştı Kadir. Bu olay mesajların geldiği gün yaşanmıştı.

Yani delirdiği gün.

Dün gece karakoldaydım.

Hani sesim inceydi.

Biraz şeydim.

Yazıyordu mesajlarda.

Yumuşak?

Yazmıştı Kadir karşılığında.

Teşekkür etmişti ona halbuki o gün karakola öyle kimse gelmemişti. Kimseye yardım etmemişti. Tam tersine bu çocuğu dövmüştü.

Neden tetiklendiğini anlayınca derin bir nefes aldı Kadir.

"İyi, eğer için rahatlayacaksa öcün alındı."

Evet alınmıştı. Hemde bir zamanlar tamda bu çocuk gibi olan Kadir' in ta kendisi tarafından.