DOĞUR KENDİNİ _GAY- Tamamlandı

34

Babasının kapısının önünde beklerken ayakları geri geri gidiyordu. Gözünü kapatıp zile bastığında tabana kuvvet koşmamak için yere sağlam bastı. Zaten buraya kadar zor gelmişti eğer geri dönerse bir daha gelemezdi.

" İstemiyorum Kadir gidelim buradan."

Hiçlikten gelen sesle irkildi Kadir.

" Gidelim buradan."

Elinde hisssettigi elle irkilip geri çekildi.
İlk defa onunla aynı fikirdeydiler.

" Korkuyorum. Sen de korktuğunu hissediyorum. Basma o zile."

Kadir yanına bakamıyordu. Gözleri dehşetle açılmıştı. Yine gelmişti. Yine girmişti zihnine. Ve zile bastı Kadir. Zile bastığı an yok oldu küçüklüğünün hayali.

Kapı açıldığında başı eğik vaziyette yeri izliyordu.

" Kadir? Oğlum gerçekten sen misin bu?"

Okul bittip de mesleğini eline aldığından beri görmemişlerdi birbirlerini. Kadir hep kaçmıştı babasından. O gün hastane odasında duyduklarından sonra bir daha gözleri değmemişti birbirine.

Kabuğunun altındaki eski Kadir'i görmesinden korkmuştu.

" Evet, ben geldim baba. Girebilir miyim?"

Babası onu içeriye buyur ettiğinde ne yapacağını bilmiyordu. Niye burada olduğunu bile hatırlayamıyordu.

Ne diyecekti ki ona? Neyin hesabını güdecekti. Babası hep hassas olmuştu ona karşı, bir gün bile kötü bir söz etmemişti. Sahi neyin yüzleşmeseydi bu?

Gitmek istedi Kadir. Sanrısının inadına girdiği bu evden çıkıp gitmek istedi. Baba oğul karşılıklı oturmuşken ağzından tek kelâm bile çıkmamıştı.

" Oğlum, uzun zamandır seni görmek istiyordum ama telefonlarıma hiç dönmedin."

" Meşguldüm."

" Bunca yıl bir kere bile müsait olmadın mı baban için?"

Kinimi kusmam gereken şeyler vardı diyemedi.

" Kusura bakma baba."

Babası oğluyla arasındaki görünmez duvarı hissediyordu. Oğlu onun tanıdığı oğlu değildi artık. Yüzüne bile bakmıyordu.

" Oğlum, istemeden bir şey mi yaptım sana ne oldu bize. Yüzüme bile bakamayacak kadar ne oldu?"

Kadir başını kaldırdı usulca ama yine gözlerine bakmıyordu babasının.

" Erkek oldum baba, sadece büyüdüm."

" Erkek olmak, büyümek babasıyla olan tüm bağını koparmak mı demek?"

Babası şaşırmıştı onun bu söylediğine.

" Elimden gelen bu."

Elinden gelenin yetmediğini, onun bir sahtekar olduğunu anlayacağını düşündüğü için bakamıyordu babasının gözlerine.

" Oğlum onca yılın ardından sarılmadın bile bana, ne oldu benim eski Kadir'ime?"

" Eski Kadir yok oldu baba merak etme. Erkek adam oldu oğlun."

Yok olmamıştı. Zihninin bir köşesinde pusuya yatmış onu delirtmek için bekliyordu.

" Oğlum o ne biçim söz. Hep öyleydin zaten."

Babası bir şeyler sezmişti ama yediremiyordu bir türlü.

" Değildim baba. İkimizde çok iyi biliyoruz bunu. Ama yemin ederim artık öyle değilim. Adam oldum ben."