DOĞUR KENDİNİ _GAY- Tamamlandı

26

İçeriye girdiğinde üzerini değiştirdiklerini görüp elini ağzına bastırdı. Mide bulantısı geri gelmişti.

Ve sonra bir şey oldu. Canhıraş bir çığlık koptu tüm odada.

Biri imdat diye çığlığı basıp çıkışa doğru koştuğunda Kadir gözlerini kaldırıp bağıran kişiye baktı. Dövdüğü kişiydi bu.

Gitmesine izin vermeyip kolundan tuttuğunda takma tırnaklarıyla kolunu kanattı.

" Sakin ol zarar vermeye gelmedim."

Kadir anlamıyordu. Bu insanlara sadece o mu zarar veriyordu yani?

Herkesin belleğinde nasıl oluyorda mıh gibi kalabiliyordu? Halbuki Kadir unuturdu.

Yaptığı her kötü şeyi. Vurduğu her darbeyi. Ettiği her hakareti unuturdu.

Çünkü umrunda değildi. Çarpık insanlar zarar görmeye alışıktı. Ve kırık cam teorisi gereği ha bir yumruk fazla ha bir hakaret az farketmezdi onlar için.

Ama her zaman Kadir'e sanki ilk camı o kırmış gibi bakıyorlardı.

Şimdi olduğu gibi.