Something You Hide/OhmNanon✓

3

3.BÖLÜM

Yeni okuluma gideceğim ilk güne uyandığımda hiç olmadığım kadar garip hissediyordum.Wai'nin her gün anlatıp fotoğraflarını gönderdiği  insanlarla yüzleşmek ve bunu ona söyleyememek sıradışı bir olaydı benim için.Bunu bana geçen yıl söyleseydiler,sadece gülerdim.Şimdiyse o yanımda yokken,tek başıma onun öcünü almak amacıyla insan demeye içim elvermeyen birkaç varlığın yanına gidecektim.
Ailem okula arabalarından biriyle gidip müdürle benim hakkımda konuşacak,yoklama konusunda bilgi alacaktı.Bense onlarla gitmeyi reddedip minibüsle gideceğimi söyledim.

Okulun önünden geçen bir minibüse binerek ilk kez minibüse binmiş bulunmaktaydım.Belli ki bu okul bana ilk ve sonlarımı yaşatacaktı.Doğduğumdan beri her daim her yere özel şoförlerle gidip gelirdim.Şoförler yalnız benim için durur,benim için hareket eder ve parayı sadece ay sonu babamdan aldıkları için benden para almak gibi bir zahmette bulunmazlardı.
Şu vakitse minibüsü kullanan abiye cebimdeki kağıt parayı uzatıp okulun önündeki durağın adını söyledim.

"Bu çok fazla oğlum,kolay bozamam bunu.Bozuk paran yok mu?"

Cüzdanımı çıkardığımda kağıt para hariç yalnızca kredi kartı vardı.

"Kredi kartı geçerli mi?"

"İlk kez mi biniyorsun evladım?Değil.Neyse tamam,bozarım bir şekilde."

Abi paranın üstünü bana verince oturmak için ilerlesem de oturacak hiçbir yer olmadığını gördüm.Ben de ayaktaki diğer insanlar gibi yapıp üstteki demirlere tutundum.Minibüsün içindeki insanları incelediğimde telefonda konuşan genç kızlar,kulaklıklarıyla cama yaslanıp uzağı seyreden erkekler, annesinin kucağında ağlayan bebekler ve bastonlarıyla öylece oturup etrafı inceleyen ihtiyarlar vardı.Bu okuldaki işim bitince emindim ki bir kez daha böyle bir manzara ile karşılaşmayacaktım.Şimdilik keyfini çıkarıp babamın da dediği gibi diğer insanların yaşamlarını örnek alarak yaşamın farklı yönlerini keşfedecektim.Bazen farklı bir pencereden bakmak istiyorsan,o pencerenin gösterdiği manzarayı yaşamalıydın.İneceğim durak geldiğinde dizilerde gördüğüm gibi "Müsait bir yerde." dedim ve tam okulun önünde indim.Dizilerdeki gibi kimsenin kucağına düşmedim veya da kimseyle ellerimiz birleşmedi lakin yeni bir okula gelmiştim.
Okulun kapısından içeri girdiğimde burasının okul olup olmadığının tartışılır olduğunu gördüm.Törende olmalarına rağmen kimi forma giyiyor,kimi giymiyordu.Çoğu öğrencinin cebindeki sigaralar çok kolay seçilebiliyordu.Bunun yanı sıra erkekler kabadayı gibi davranıyor,kızlar da onlara ilgi veriyordu.Wai'nin bu ortama nasıl adapte olduğunu düşünmek çok zordu.Dokuzuncu sınıflar bile birbirlerine uygunsuz hareketlerde bulunuyordu.Telefonumdan şubeme baktım ve şubemin olduğu sıraya girdim.

Tören sonrası sırayla beraber sadece sınıfıma doğru ilerliyor ve etrafı inceliyordum.Gözüm sıradan çıkıp çardağa ilerleyen iki oğlan ve bir kıza takıldı.Bunlar Ohm,Rain ve Poly olmalıydı.
Emin olmak için telefonumdan kimsenin görmemesi için parlaklığı tamamen kısıp Wai'den gelen medyaların içinden attığı fotoğraflara baktım.Artık emindim,çardağa mutlu mesut ilerleyen üç münasebetsiz,arkadaşımı mutsuzluğa ve yalnızlığa terk eden kişilerdi.

Öğrenci ders zili çaldığında sınıfıma girmişken üç mahlukun da arkamdan geldiğini gördüm.
11.sınıf olduğumuz için sınıflar karma yapılmıştı, tören sırasındayken de anladığım gibi onlarla aynı sınıfta olacaktım.Böylesi benim için tereyağından kıl çekmekten farksızdı.Ne kadar yakın,o kadar iyiydi.