Her Mysterious Voice

CHAPTER 4

Athena Lee's POV:

Aray.

I let out a quiet groan as my body collided with a solid object. Looking up, I realized that it wasn't just an inanimate object—it was a person, and they were staring at me with a blank expression.

Tinitigan ko rin siya at hindi ko alam kung ano ang meron sa mga mata niyang tila nahihipnotismo ka 'pag tumagal ang paninitig mo sa mata niya. Ako ang unang bumawi ng tingin at hinawi ang braso nitong nakapulupot pa rin sa bewang ko.

'This fucking position is so fucking uncomfortable.'

I hissed. Lumayo ako sa kanya at pinahawak ang iniinom kong chuckie saka inayos ang nalukot kong palda. Pagkatapos ay kinuha ko sa bulsa ng blazer ang panyo ko at binigay sa kaharap ko.

But...

His eyes, shaded with darkness, carefully study every detail of my face, as if searching for answers to satisfy his curiosity. 'Do I look like an alien?'

He possesses impeccably shaped eyebrows, a pointed nose, thin red lips, and a jawline that becomes more pronounced whenever he speaks or swallows. His ash grey hair is styled in a messy manner, and his well-built body showcases flexing muscles with every movement. His skin has a tan complexion. 'Really? Is he a high school student?'

In short, he's an unknown species.

Malapit na 'kong mangalay dito kaya napakunot ang noo ko nang hindi niya pa rin kinukuha sa 'kin ang panyo kaya naman ako na mismo ang naglagay sa kamay niya sabay kuha dun sa chuckie na pinahawak ko sa kaniya.

Walang pasabi na umalis ako sa harap niya pero bago pa 'ko makalampas ay nakasalubong ko pa ang lalaking kung hindi ako nagkakamali ay crush ni Daisy.

Speaking of her... Nasa'n na kaya 'yun?

'Tinatamad na tuloy akong pumasok sa next subject namin, tsk.'

Bahala na nga, matutulog muna ako saglit.

- - -

Nakaupo ako ngayon sa bench kung saan nagpapaliwanag si prof sa gagawin namin sa P.E. It's already two o' clock in the afternoon yet here we are, planning to play volleyball at the gym.

Kung ako lang ang masusunod ay kanina pa 'ko natulog dahil sa pagkabagot. It's not that I don't know how to play it, it's just I'm not in the mood to be sporty today.

"Understand?"

Nabaling ulit ang tingin ko kay prof at nakita kong sumang-ayon naman ang lahat.

"Okay, by group tayo kaya makinig ng mabuti kung saan kayong grupo na malalagay," and he continue to speak. Hindi na 'ko nakinig at nakapangalumbabang tiningnan ang mga kaklase ko.

Some of them having a friendly chitchat while the others are secretly laughing just not to be notified by our prof. The rest are listening to our prof.

"Mercardo, Veneyard, Lopez, Lee, and Fernan, group 5 kayo," rinig kong sabi ni prof kaya napatingin ako sa apat na taong nagtatawanan kanina. Ngayon ay papunta na sila sa pwesto ko at walang buhay ko lang silang tiningnan.

'Oh, they're finished already in their unimportant shits?'

Nang nakapunta na ang mga kaklase ko sa kanya-kanyang ka-grupo ay nagsimula nang maglaro sa court ang group 1 laban sa group 6.

What in the fucking hell?

'This fucking play is so fucking boring. Are they really playing volleyball or dodge ball?'