My Little Robot Prince
××××××××××××××××××××
Ep- 2
×××××
ဒီေန႔ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ သာယာလွပသည့္ ေနေလးပင္၊၊ ဒီမနက္မွာပင္ ေဖေဖနွင့္ ေမေမက မဂၤလာနွစ္ပါတ္လည္ 25နွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္နွင့္ လကမ႓ာသို႔ အလည္အပါတ္ ခရီးထြက္သြားေသာေျကာင့္ အိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း စိတ္လက္ေပါ့ပါးစြာ ခံစားေနရသည္၊၊ အခု မွ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေပ်ာ္လို႔ရျပီမို႔လား၊၊ နို႔မို႔ဆိုရင္ ေဖေဖကို ရွိန္ေနတာနဲ႕ပင္ လူက စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ခံရသလို ခံစားေနရသည္၊၊ ေဖေဖနွင့္ေမေမကေတာ့ ခရီးမထြက္ခင္ အတတ္နိုင္ဆံုး ျမန္ျမန္ျပန္ခဲ့မည္ဟု ေျပာေနေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခပ္ျကာျကာေနပါေစဟု စိတ္ထဲျကိတ္ဆုေတာင္းေနမိသည္၊၊ ကၽြန္ေတာ္ ခုတင္ေပၚ အိပ္ေနရာမွာ ထကာ ကုတင္ေဘးရွိ စားပြဲေပၚမွ ဖုန္းကို ယူျပီး junsu ဆီ ဖုန္းလွမ္ဆက္လိုက္သည္၊၊ ခဏျကာေတာ့ တစ္ဖက္မွ junsu အသံကို ျကားလိုက္ရသည္၊၊
'' ေအး,,, yunho ေျပာ''
'' ငါ့ အိမ္မွာ ငါ တစ္ေယာက္တည္း မင္းတို႔ လာခဲ့ပါလား''
'' မင္း ဘိုးေတာ္တို႔ကေရာ ''
''မရွိဘူး၊,, လကမ႓ာကို ခရီးထြက္သြားတယ္ တစ္ပါတ္ေလာက္ျကာမွာကြ''
''တကယ္,, ျပီးေရာ ငါ ဒီည လူစုထားလိုက္မယ္''
'' ok' ''
ကၽြန္ေတာ္ junsu နွင့္ ဖုန္းေျပာျပီး စိတ္လက္ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အိမ္ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းလာခဲ့သည္၊၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဒီလိုပင္ ၊၊ အိမ္မွာ လူျကီးမရွိေသာ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို လူစုကာ ဝုန္းဒိုင္းျကဲေနျကပင္၊၊
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေအာက္ထပ္ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ ေရာက္လာေသာ္လည္း jaejoong ကို မေတြ႔၊၊ သူ ဘယ္ကို မ်ားသြားေနပါလိမ့္၊၊ မနက္က ေဖေဖနွင့္ေမေမတို႔ကို နုတ္ဆက္တုန္းက ရွိပါေသးသည္၊၊ အခုလက္ရွိ သူ႔ကို စည္းရံုးနိုင္ရင္ ပြဲသိမ္းျပီ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ ဒီ4ထပ္တိုက္အိမ္ျကီးမွာ သူ႔ကို ရွာရမွာ ပ်င္းလာသျဖင့္ ဧည့္ခန္စားပြဲေပၚက remove control ကို ယူကာ နိုပ္လိုက္သညိ၊၊၊ ကၽြန္ေတာ္ နုိပ္လိုက္သည္နွင့္ အတူ အိမ္၏ နံရံမ်ားမွာ မွန္မ်ားျဖစ္သြားျပီး တစ္ခန္နွင့္ တစ္ခန္း တစ္ထပ္နွင့္ တစ္ထပ္ ထြင္းေဖါက္ျမင္ေနရသည္၊၊ ( author စိတ္ထဲ ရွိသလိုေရးျပီေနာ္ သိပၸံေခတ္မို႔လား ဟီဟီ )
