Gözlerindeki Mezar

Yine

Gecenin bilmem kaçı oturmuş ağıt yakıyorum. Eskilere, geçen ve bir daha gelmeyecek olan zamanıma. Ağlamıyorum belki ama çok derinden içerlemişim. İçimde fırtınalar kopuyor.

Loş bir ışık, dağınık bir masa, uzun süre önceden kalma sigaramın kalıntıları...

Elime kibriti aldım ve mumumu yaktım. Birinin dileğimi duymasını umarak ellerimi birleştirdim ve içimden çok kez tekrarladım.

"Geri gel, geri gel, geri gel..."

Feryadımı duyan her kim ise geri gelmesini istediğim kişinin kim olduğunu çok iyi biliyordu zaten. Her gece alışkanlık olmuş bunu tekrarlıyordum sonuçta.

Zamanım tükendi ve gözlerim yavaşça kapandı. Kabuslarımla mahfolacak uykuma yavaşça daldım.