Gözlerindeki Mezar

Yarım Kalan

Anılarım asla bırakmadı peşimi. Bir suçluymuşum gibi vicdan azabı çektirdi her seferinde. Acılarım közlenip durdu, her saniye yandı benimle. Geriye kül bile bırakmadan hepsini yaktı.

Bir biten ben kaldım o kadar.

Yaralı bir kuş görmemle başlayan her şey sonunda yaralı bıraktı beni. Kanadım da kalmadı, yürümeye mecalimde.

...

Güneş saçlarımı yakarken ben bankta öylece oturmuş arkadaşımı bekliyordum. Buluşma yerine erken gelmenin cezasını kaynayan başım ve susuzluktan çatlayan dudaklarım çekiyordu. Beklerken o kadar sıkılmıştım ki kendi kendime konuşmaya başladım.

"aslında bu park benim olsa şuraya su şeysi iyi gider. Hem ben kuş olsam şu sıcakta arayacağım ilk şey su ama düşünen var mı ki? İnsanlarda para var ama beyin yok galiba... Az masraf etseler de güzelleltirseler şurayı, bir de lokanta açsınlar paraları katlanır da neyse. Ben para bulursam yaparım belki. "

Kendi kendime konuşurken arkamda beni korkutmaya hazırlanan Aslı'dan bir haberdim.

" Bööö! "

Neyse ki o kadar dalmama rağmen bir bö ye korkmamıştım. Sakince arkama döndüm ve tepkimi bekleyen Aslı'ya tepkimi gösterdim.' bu muydu yani? ' bakışı. O gittikçe solan sırıtışını gördüğümde zafer bayraklarını çekmiştim. Bu da ona ceza olsun değil mi?

" Yağmur seni beklettim değil mi?"

"ha! Yok ya aynı anda geldik. Sıkıntı yapma."

"ya ciddi bir şey diyeceğim. Niye bu kadar heves kırıyorsun."

"medyum değilim ben Aslı. Amacının özür dilemek değil de yine başına tuhaf bir olay geldiğinden bahsedeceğini tahmin edemedim. Üzgünüm."

"Sinir senin türkçeni bozmuş. Her neyse bak ne oldu gelirken. Hatta şöyle söyliyim, ne gördüm?"

"ne gördün Aslı? meraktan çatlıyorum şuan."

"ya dalga geçme de, senin plotonik olduğun varya hani, onu işte."

Telefonunu açıp bana galeride en son çekilmiş fotoğrafı açtı.

"Ee napmalıyım onu gördün diye?"

"Kızım kabul et merak ediyorsun şuan nerde diye. Tamam çok eskide kaldı ama onu unutmadın He?"

"unutalı üç sene olucak Aslı ne anlatıyorsun bana? Hiç te umurumda değil şuan."

"peki madem, hem böyle daha iyi. Yanındaki kız sevgilisi galiba."

Telefonu hızlıca elime aldım ve fotoğrafı büyüttüm.

Platoniğimin bir eli kızın belindeydi. Arkadaş olabilir diye düşündüm, yani olabilir. E zaten sevgilisi dahi olsa benim bir rolüm yoktu onun hayatında. Yani beni ilgilendirmez. Yüzünü görmeyeli üç sene oluyordu ayrıca. Daha niye düşüniyim ki onu?

"tamam kapa Aslı. Boşver."

"Aynen boşveriyim ben, her neyse yarın ne yapalım? Ben boşum yani."

"Ben boş değilim biliyorsun. Okul sizde tatil olabilir ama benimki son hız devam ediyor. Ama istersen ödevlerimi yapmaya bana gelebilirsin."

"Tabi canım işim gücüm yok benim. Her neyse gelirim ben yinede."

Çekirdek kola sohbetimizin sonrasında evlere dağıldık.