Aslında pek de kafa yapımızın uyuşmadığını düşünsek de daha sonra her aşağıya indiğimizde beraber zaman geçirdiğimizi fark etmiştik. Yine bir gün dördümüz aşağıya indiğimizde lojmanda belli başlı birkaç binanın yer altındaki deposuna inmek istedik. Görünüşte çok korkunç olan ve bir hayli karanlık olan depo arkadaşlığımızın samimiyet temeli olmuştu sanırım. Sadece dördümüz değildik Mert Abi, Yasin, Burcu, Naz, Baki ve daha birçok kişi vardı. Bu ortamdaki kişiler karakter ve eğlence bakımından birbirine çok uzak isimlerdi. Ancak o gün şeytana pabucunu ters giydirmiş olmalıyız ki eğlenmiştik. "MACEVA AVAMAK ISTIYOGVUM." Yazdığımın ne olduğunu sormayın açıklasam da mantıklı gelmez. 9 Eylül'de okullar açılmıştı. Hilal, Melda ve ben liseye ; Nazlı ise 7. Sınıfa geçmiştik. Hilal Melda ve ben lisenin ilk gününde bizi nelerin karşılayabileceğini henüz kestiremiyorken ilk günün heyecanıyla okula gidip gelmiştik. 19 Eylül benim doğum günümdü ve Perşembe günüydü. O gün kimsenin doğum günümü hatırlamadığını düşünerek üzülürken kızlar beni aşağıya çağırmışlardı indiğimde ise bir bank üzerinde doğum günü pastası etrafında ise yakın olduğun birkaç kişi vardı. Beklemediğim bu sürpriz için defalarca teşekkür ederim. Biraz daha zaman geçmişti ve aylardan kasımdı. Lise aşkı diye bir durum vardır ya hani 3ümüz ona düşmüştük. Nazlı ise 2 yıldır platonik olduğu kişiyi seviyordu hala. Birbirimize anlatıyorduk. Belki bir heyecandır belki okulu mutlu kılan şeydi. 4 umuz de ayrı okullardaydık. Bu aşk durumu 4umuzu bir şekilde aynı ortama getirip sohbet ettiriyordu. Okul çıkışı birbirimizi bekleyip günün analizini bazen aşağıda, bazen bizim evde yapıyorduk. Sonbahar zamanı olduğu için soğuk olurdu hava. Bizim hep 4umuze ozel yaptığımız bir şey vardı. O ise kızlar günü yapmaktı. Kızlar günü : süt mısırlı cips, ice tea, kinder yemek, dedikodu yapmak ve canlı yayın açmaktı. Bu hiçbir terapistin uygulayamayacağı bize özel bi' tür terapiydi sanki. O bankta her şey konuşulur, gülmekten yarılır ve sonunda evlerimize dönerdik. Lise zamanlarının ve bu 4lü lojman arkadaşlığının mutluluğunu hiçbir zaman yakalayamayacağımı hiç düşünmemiştim. Bazen kızlardan ayrı takılır hatta onlar için doğru arkadaş olmadığımı düşünürdüm. Çünkü 3'ü de k-pop, dans ve çoğunlukla oturma taraftarıydı. Ben ise k-pop'tan uzak, dans bilmeyen, gotune fiş takılmış gibi davranan elemandım. Zıtlığın engel olmadığını zamanla görmüştüm. Diğer bölümlerde görüşmek üzereee.
