16.BÖLÜM

131 6 8
                                    

Ronan

Lisa'yı kendi evime götürüp yatağıma yatırmıstım. Kolundaki yarayı sararken o sanki tamamen transtaydı.

Lisa:Şeytan...

Ronan:Biraz uyu Lisa, şeytanlar gerçek değil. Onlar sadece sapık insanlar.

Lisa:Yalan.

Bana döndü.

Lisa:Sende şeytansın değil mi?

Ellerine baktı ve şaşkınca sordu.

Lisa:Ben melez miyim?

İç çektim. Daha fazla saklamamın bir yararı yoktu.

Ronan:Evet.

Lisa:Ne yapmalıyım?

Ronan:Şimdilik sadece dinlen Uccellino. Uyandığında her şey tek tek konuşuruz.

Yanağını okşadım ve üstünü örttüm.

Ronan:İyi uykular Uccellino.

~~~

Lisa:Anlamıyorum...

Lisa ile salonda oturuyorduk. O bacaklarını kendine çekmiş gergin bir şekilde kahva fincanına bakıyordu.

Ronan:Sakin ol Lisa, biliyorum bu korkunç ve beklenmedik ama dikkatlice dinlemelisin.

Başı ile onayladı.

Ronan:Melez olman için tek bir yol var. Anne ve baba'dan birinin şeytan, birinin insan olması. İnsan-şeytan melezi için başka yol yok.

Lisa yutkundu. Onu tanıştığımızdan beri ilk kez bu kadar gergin görüyordum.

Ronan:Şimdi bana biraz anne ve babandan bahsetmelisin ki hangisinin şeytan olduğunu bulabileyim.

Lisa:...Babam Robert Bulter, şu an almanyada ve Gianna Bulter ile evli.

Gözlerimi kapattım ve saniyeler sonra zihnimde tüm şeytanların listesi belirdi.

Ronan:Annen?

Lisa:Annem Mia Bulter ve-

Ronan:Dur.

Lisa'ya baktım.

Ronan:Annen Mia Bulter mı?

Başıyla onayladı. Histerik bir şekilde güldüm. Ben küçükken Mia benim eğitimimde yardımcı olmuş, cezalandırma islerine ilk başlayıp korktuğumda ise beni sakinleştirmişti. Ve en önemlisi o da emirlerimden etkilenmezdi. Onu oldukça severdim ve o da beni oğlu gibi görürdü.

Tek sorun ise o artık ölüydü. Cehennemde ki diğer bazı şeytanlar onu kıskanmıştı, çünkü cehennemde beni azarlayabilen ya da bana kızabilen tek kişi oydu. Ve ben yokken kanatlarını kopartıp öldürmüşlerdi. O günden sonra da cehennemi terk etmiştim. Lisa elini elime koydu.

Lisa:İyi misin?

Ronan:...Evet.

Kendi kahvesini bana uzattı. Bir yudum aldıktan sonra yüzümü buruşturdum.

Ronan:Çok şekerli.

Güldü.

Lisa:Bir şey sormam lazım.

Ronan:Neymiş o?

Lisa:Melez olmama rağmen şu ana kadar kendimi insanlardan farklı görmedim.

Ronan:Hiç mi?

Başını iki yana salladı.

Ronan:Bunun için yapabileceğimiz bir şey var ama...

Tereddüt ettim. Lisa kehanetteki kızdı ve bunu biliyordum. Eğer cehenneme gidip içindeki gücü açığa çıkartırsak benimle cehennemi yönetmesi gerekirdi. Ve kahretsinki o da tıpkı annesi gibi bana söz geçirebilirdi. Onu kaybetmek istemedim.

Lisa:Evet?

Ronan:Emin misin? Eğer gücün açığa çıkarsa inan ki büyük tehlikelerde başlayacak.

Gülümsedi.

Lisa:Biliyorum, ama sen varsın. Bana gücümü nasıl kullanacağımı ya da kendimi nasıl savunacağımı öğretebilirsin.

Siktir, yine düşüncesizce bana güveniyordu. Şeytan olmam gerçeği hiç bir şey ifade etmiyormuş gibi. İç çektim.

Ronan:Gidelim.

Lisa:Nereye?

Ronan:Nereye olabilir Uccellino, cehenneme.

Lisa:Nasıl gideceğiz ki?

Ronan:Görürsün.

LUCİFER Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin