Ronan:Bir hafta içinde dönerim.
Baş hizmetkarım başıyla onayladı. Bir ay geçmişti ve ben hâlâ atlatamamıştım. Sürekli kendime boş vermemi söylesemde basit değildi. Ben tam giderken biri seslendi.
"Efendim!"
Bağırışı meydandaki tüm şeytanların bakışlarını üzerimize çekti.
Ronan:Ne var?
"Görmeniz gereken bir şey var"
İç çektim. Yine ne sorunu vardı. Bir iki adım atmamıştım ki ana kapıdan biri girdi. Yanında ona iki şeytan eşlik ediyordu. Uzun dalgalı saçlarını kısacık kesmişti, tüm yanağını kaplayan geniş bir bıçak yarası vardı, gözlerinin altı mos mor olmuştu ve kesinlikle yorgundu. Üstündeki siyah pelerininde bile belli olan kan lekelerinin bir kısmı kollarındaki yaralardan kaynaklaydı. Bana baktı. Kendine gülümseyecek gücü bulamadığı açıktı o yüzden sadece ufak bir tebessüm etti.
Lisa:Umarım kızarmış tavuk vardır.
Hızlı adımlarla ona yaklaştım ve yan bir şekilde kucakladım. Sıcacıktı. Ona ne olduğunu, nerede olduğunu, odamdaki cesedi ve her şeyi daha sonra araştıracaktım ama şu anlık yapacağım tek şey onu odama götürmek, kendi ellerimle kızarmış tavuk yapmak ve yedirmekti.
~~~
Ronan:Yavas ye, boğulacaksın.
Lisa kızarmiş tavuğu hızlı gızlı ciğneyip yutmaya çalışırken bana baktı. Zar zor lokmayı yitunca konuştu.
Lisa:Çok açım, inan bana en son seninleyken yemek yedim. Açlıktan ölücem sandım.
Yine de biraz yavaşladı.
Ronan:Neredeydin?
Lisa:Tam olarak emin değilim. Ama bir savaştaydım.
Sanki önemsiz bir şeymiş gibi devam etti.
Lisa:Sen gittikten sonra biri geldi. Senin bir savaşta yara aldığını söyledi ve beni bir yere götürdü. Daha sonra beni bir sürü meleğin eline verdi. Oradan kurtulmak için baya bir uğraştım.
Ronan:...Abimdi.
Öksürdü.
Lisa:Abin?!
Ronan:Hm hm.
Lisa bir başka tavuk kanadını ağzına tıkarken güldüm ve rahat bir şekilde nefes verdim. Yaşıyordu.
Lisa:Orada neler oldu?
Lisa:Bir hücrede tutuludum ve uzun bir süre işkence gördüm. Sonra beni öldürmek için hücreden çıkarttıklarında melekleri öldürdüm. Ama daha sonra daha fazla geldi. Hepsini tek tek öldürmem gerekti.
Elleri titriyordu ama yüzü gülüyordu. Yemeyi bırakıp ellerini peçeteyle sildi. Oturduğum yerden kalkıp arkasına geçtim.
Ronan:Ağlayabilirsin Uccellino, kısa sürede çok şey yaşadın.
Kendini tutmadı ve koluma sarılıp uzun süre ağladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LUCİFER
RomantizmCehennemin kralı olan şeytan bir gün sıkılır ve dünyaya iner. Bir gün barda kendi okulundan bir kız ile tanışır ama ne kız ne de kendisi kızın kanında gizli olan şeytan kanından haberdar değildir. Peki bu ikilinin kaderinde ebedi mutluluk mu yoksa...
