LUCİFER

20.BÖLÜM

Ronan

Ronan:Daha hızlı Uccellino!

Ardı ardına yumruklar ve tekmeler. Daha bir ay olmuştu ama oldukça iyiydi. Kanatlarını açmıştı bile. Kırmızı ve benimkinden biraz daha küçük ama diğer tüm şeytanlardan büyük kanatları vardı. Emir vermeyi öğrenmişti ve işin gıcık tarafı bunu benimle uğraşmak için kullanıyordu. Oldukça hızlı uçmasının yanı sıra havada da dönüşebiliyordu.

Lisa:Ne düşünüyorsun Ronan?

Yüzümün biraz uzağından bir tekme geçti. Güldüm ve havada daha da yükseldim.

Lisa:Adil değil!

Arkamdan uçmaya başladı. İyice yükseldikten sonra birden aşağı indim ve Lisa'yı karnından yakalayıp aşağı doğru çekmeye başladım.

Ronan:Eğer biri bunu savaşta sana yaparsa Uccellino...

Yere bir iki santim kala durdum.

Ronan:Yeri boylarsın.

Alnıma fiske attı.

Lisa:İndir beni Ronan.

Güldüm ve onu yere indirdim. Eve doğru ilerlerken sordu.

Lisa:Ne zaman gideceksin?

Ronan:On dakikaya falan.

Lisa:Tam olarak ne işin var ki?

Ronan:Yer yüzünde bir iki minik sorun var. Ayrıca farkında mısın bilmem ama bir aydır falan kayıpsın.

Elini anlına vurdu.

Lisa:Doğru!

Saçlarını karıştırdım.

Ronan:Yarın döneceğim.

Lisa:Bende geleyim?

Ronan:Tabi canım~ bir aydır kayıp olan kız birden benimle beraber ortaya çıksa hiç şüphe çekmez zaten.

Ofladı.

Lisa:Peki~

Eve girdiğimizde Lisa odasına çıktı. Bende hızlıca üstümü değiştirdim ve Lisa'nın kapısından seslendim.

Ronan:Uccellino ben gidiyorum.

Bir iki ayak sesi ve kapı açıldı.

Lisa:Görüşürüz. Oh unutmadan!

Tanrım yine aynı şeyi yapıyordu. Lisa kesinlikle tehlikeliydi, bir tekme ile seni yere serebilir, kurnazca planlar yapabilir, tüm özgüvenini bir cümle ile bitirebilirdi. Ama bu benim en çok kandığım tuzaktı. Bana alttan küçük masum gözlerle bakıp yalvarır bir ses tonuyla istediği şeyi söylerdi.

Lisa:Gelirken kızarmış tavuk alır mısınn?

Ronan:Daha iki gün önce-

Lisa:Ronan lütfennn~

Bana sarıldı ve tam gözlerime baktı. Hassiktir.

Ronan:...Soslu mu sossuz mu?

Güldü.

Lisa:Soslu