Manolya'nın Nefesi'ni yazmak için hâlâ hazır hissetmiyorum kendimi fakat yazmak için parmak uçlarım sızlıyordu. Şimdilik sadece çok ama çok kısa bir prolog bölümüyle paylaşıyorum kurguyu ama kendimi hazır hissettiğim ilk anda, ilk bölümü paylaşacağım.
Okumaya başladığınız tarihi bu satıra bırakmayı unutmayın. İleride bakar bakar gülümserim.
24.08.2022/23.40
🔗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♪Castle In The Snow♪
🔗
Geçmiş, geleceğe çelmesini attığında kaybolan anılar ve acılar bir yağmur tanesi gibi ruhuna damladı, günah gibi derinlere yayıldı; anılarını zihnine, acılarını yüreğine eken geçmişin tohumu geleceğinde çiçek açtı.
Nefesini tut, Manolya.
Bu sadece fragraman.
Sar çıplak bedenine geçmişin kefenini, saçlarının ucuna bağla ölmüş hayallerini. Mühürlendiğin ruhun yüreğine, şimdi usulca üfle nefesini.
