ဘတ်စ်ကားပေါ်က ချစ်ဇောဟုန် [ပြီး]

Extra-1 : Call me Husband

အပိုင်းပို-၁ : ကိုယ့်ကို ယောက်ျားလို့ခေါ်ပါ

" အွန်းးး....ဦးး...အို...ဖြေး...ဖြေးဖြေး..."
အိပ်ရာပေါ်မှာ ရမက်ဆန်ဆန်နဲ့လူးလိမ့်နေတဲ့လူနှစ်ယောက်ကတော့ ရှောင်နန် နဲ့ ရှောင်နင်ပဲဖြစ်ပါတယ်။

ရှောင်နင်ရဲ့ညိုညိုတောင့်တောင့်ခန္ဓာကိုယ်ကြီးက အဆီပိုတစ်စက်မှကိုမရှိပေ။ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ သေးငယ်နုနယ်တဲ့လူငယ်လေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကို သူ့အောက်မှာဖိထားတယ်။ ကောင်လေးရဲ့ခြေထောက်ဖြူဖြူလေးတွေက သူ့ရဲ့ပုခုံးတွေပေါ်မှာရှိနေပြီး ဖင်လုံးလေးတွေကလဲ အပေါ်ကိုမြင့်တက်နေကာ ခရမ်းနက်ရောင်ရှိတဲ့တန်ဆာကြီးက ဂန္ဓာပန်းအပေါက်လေးကို ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ရှိနေပေသည်။ (အနေအထားမြွေဖားကို မျက်စိထဲမြင်ရဲ့လားဟင် 👀 position ကိုမမြင်ရင် ပုံရှာပြီးထည့်ပေးပါ့မယ်🙆)
ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတဲ့လီးကြီးကထွက်ထွက်လာတဲ့သုတ်ရည်တွေနဲ့အရည်ကြည်တွေကရောနှောသွားသဖြင့် နူးအိစိုရဲနေတဲ့တွင်းဝလေးက စိုလဲ့တောက်ပနေသည်။

ရှောင်နန်ရဲ့ခြေခုံလေးတွေကဆန့်တန်းနေပြီးခြေချောင်းထိပ်တွေကလဲ ကွေးကောက်နေကာသာယာမှုလှိုင်းလုံးကြီးတွေက ဦးနှောက်ထဲအထိ တရှိန်ထိုးတက်လာနေသလိုပါပဲ။

ရှောင်နင်ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေက မြန်ဆန်တိကျနေတယ်။ သူ ဒီကောင်လေးကိုမတွေ့ရတာ သုံးလတောင်ကြာနေပြီလေ။ ကောင်လေးကို မလိုချင်တော့လို့မဟုတ်ဘဲ သူဒီသုံးလအတွင်း အလုပ်တစ်ကယ်ရှုပ်နေခဲ့လို့ဖြစ်တယ်။ သူ အချိန်တိုင်း ဒီကောင်လေးနဲ့အတူရှိနေချင်တာကတော့စိတ်ရင်းပါ။ကောင်လေးနေတဲ့မြို့မှာရှိတဲ့သူ့အလုပ်တွေက မနေ့ညကတင်ပြီးသွားခဲ့တာ။ဒီနေ့ချက်ချင်းသူ ကောင်လေးဆီတန်းပြီးအပြေးအလွှားလာခဲ့တယ်။ ကောင်လေးရဲ့အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေတဲ့ပုံစံလေးက တအားကိုချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းလို့ သူဆက်တောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ ပြောချင်ခဲ့တဲ့စကားတွေကိုလဲ မေ့ကုန်ပြီး ဒီအခြေအနေကိုရောက်ကုန်တော့တာပဲ။ ‌

"ဘေဘီ...ခဏလေး...ဦး ပြီးတော့မယ်...အာ့.."
ထိုသို့ပြောပြီး ခါးကိုလှုပ်ခါ၍အဆက်မပြတ်ထိုးသွင်းနေလေသည်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ သူအချိန်အကြာကြီးတောင့်ခံထားခဲ့ရတဲ့ အရည်ပျစ်ပျစ်တွေကို ထုတ်လွှတ်လိုက်တော့သည်။ ကောင်လေးရဲ့‌အပေါက်လေးက သုတ်ရည်တွေနဲ့ပြည့်နှက်ကာဖောင်းနေသယောင်ပင်။