Atsumu için her gün aynıydı.
Sabah kalkar, dişlerini fırçalar, saçını tarar, kahvaltı bile etmeden okula giderdi.
Okulda saatlerce dikkatini öğretmene vermeye çalışır bir süre beynindeki sesleri susturmak için kendini zorlar en sonunda pes ederek dinlemeyi bırakırdı.
Bütün gün sırasında uyuduktan sonra yine otobüs durağında şarkı dinlerken bulurdu kendisini. Güneşli günlerde otobüs durağında sürekli yaşlı teyzeler olurdu. Bu yüzden rahat olamasa da kimsenin ona dokunmadığı tek yer otobüs durağıydı.
Otobüs duraklarına sığınacak kadar kimsesiz kalmak üzücüydü.
Miya Atsumu kimsesizdi. Ve kendisini kimsesi sananlar bunun farkında değildi.
Her hikayede sığınılacak kapısı olur insanların bilirsiniz.
Bu hikayenin tek sığınağı otobüs durakları...
-
Sakusa Kiyoomi her zaman arka planda izlemeyi tercih ederdi.
3 yıllık okul arkadaşının yaşadığı hüsrana da göz yumacak kadar acımasızdı.
Aynı çocuk kendini öldürecek kadar ileri gittiğinde bile yüzünü çevirip oradan uzaklaşacak kadar kötüydü.
O otobüs durağına bir kere gidip onunla kalsaydı her şey değişir miydi?
Atsumu'ya kendi karanlığını verdiğinde mutlu olabilirler miydi?
Herkesin bildiğinin aksine Sakusa Kiyoomi soğuk biri değildi.
O sadece sığınacak bir yuva ararken yüreğini soğutmuştu.
Karanlık ise onun paylaşabileceği bir şey değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bus Stop - Miya Atsumu
FanfictionMiya Atsumu'nun kimsesi yoktu. Tek sığınağı ise bir otobüs durağıydı. #intihar düşünceleri, intihar ve muhtemelen angst. #kısa hikaye #kitap aslında aşk barındırmıyor arkadaşlık tarzı bir şey yine de SAKUATSU forever :p [07.05.2023] atsumu #5
