Bus Stop - Miya Atsumu

Özel Bölüm/ Sakusa Kiyoomi

Yılın ilk günü, bir otobüs durağı, bir çocuk ve bir ceset.

Sakusa söylediklerinin ağırlığı ile pişman olup koşarak durak durak Atsumu'yu aramıştı o gece.

Sonunda onu bulduğunda ise çok geçti.

Sarışın çocuk çoktan ilaçları içmiş ve derin uykusuna yatmıştı.

Sakusa o an ne yapacağını bilemedi.

Neden ona o sözleri söylediğini bilemedi.

Neden onu daha önce gördüğünde durdurmadığını sorguladı.

Neden bu kadar kalpsizdi?

Gözleri buğulandığında arkasını dönüp gitmek istedi.

Atsumu'yu herkesin yaptığı gibi yalnız bırakmak istedi.

Sonra vazgeçti...

Atsumu'nun elini yaşarken tutmadığı için pişmandı. Ölüyken tutmalıydı en azından.

Çoktan aradığı ambulans geldiğinde Osamu'yu aramak aklına geldi.

Sonrasında ise Atsumu'nun intihar mektuplarını gördü.

Sırtında fermuarı yarısına kadar açılmış çantada 3 tane mektup vardı.

Biri kendisineydi değil mi?

Gözlerinden akan yaşları sildi ve mektupların hitap ettiği kişilere baktı.

Omi-kun'a yazan mektubu gördüğünde yüzünde küçük bir tebessüm belirdi.

Omi-kun'a,

Veda mektubu nasıl yazılır bilmiyorum, sana bunu yazacak kadar yakın da değilim. Aslında, birbirimizle hiç konuşmadık bile. Yine de, birbirimiz hakkında arkadaş olabileceğimiz kadar şey biliyoruz sanırım?

Eh konudan saptım sanırım, Bunca şeye rağmen Omi-kun, iyi ki o gece bana hayatımı mahvedenin ben olduğumu söyledin. Bunu bilmek bir şeyleri değiştirmedi. Görmemi sağlamaktan başka bir şey yapmadın.

Teşekkür ederim, mahvettiğim hayatımı düzeltemeyeceğimi bana gösterdiğin için teşekkür ederim.

Bana intihar edeyim diye o sözleri söylemediğini iyi biliyorum, intiharımdan kendini sorumlu tutacağını da. Bunu kendinle bağdaştırma tamam mı?

Sadece zahmet olmasın diye ölmek istemiyordum ben.  Ailem için ölümüm bile zahmet olmasın istemiştim.

Her şekilde sanırım onlara yine zahmet oluyorum sanırım. Eh tam bir hayal kırıklığıyım sanki?

Bu arada, beni daha önce okulun yakınındaki otobüs durağında gördüğünü biliyorum. Yanıma gelecekken vazgeçip buna değmediğimi düşündüğüne eminim.

Bence de benim için değmezdi. İyi ki gelmedin.

Ben şuan neredeysem oldukça mutluyum tamam mı? Kendini suçlamak gibi bir hata yapma. Bundan memnun olmasam da sana musallat olmaya gelebilirim, anlarsın ya...

Yapamadığın, yapamayacağın şeyler için üzülme. Önünde daha upuzun bir hayat seni bekliyor. İstersen 2 kişi için bile yaşayabilirsin. Ama mutlu ol olur mu? Kendini suçlama.

Sevgilerle, Miya

Beceriksizce yazılmış mektubu okurken gözyaşları içinde kalmıştı.

Sakusa utandı, o gün o otobüs durağında zamanından beş dakikayı ona vermediği için utandı. Onu bulduğunda çoktan uzaklara gitmiş olan Atsumu'ya olan utancı yüzünden soyutlandı bu dünyadan...

Atsumu artık yoktu, bunun sorumlusu ise çevresindeki her bir insandı.

Görmezden gelmek, bazen yapılabilecek en kötü şey olabiliyordu sonuçta.