❄Kar Tanesi❄ [Akaza x Yuki] (OC)

24- Kız Kardeş

Y.N: Uzun süredir beklettim çok ama çok zor dilerim, umarım üstümdeki tembelliği atıp bu hikayenin de devamını ve en sonunda finalini getirebilirim

Medyadaki görsel tamamen bana aittir :) biraz aceleye geldi o yüzden çok uğraşacamadım

İyi okumalar

~°○°~

Sabah olunca kelebek konağına gidip Yukio'nun durumuna baktım. Odasına girince kahvaltısını yiyordu ve yeni uyanmışa benziyordu. Beni görünce yüzünde hafif bir gülümseme oluştu.

Yuki: Günaydın abi~! Nasıl oldun?

Yukio: Daha iyiyim, hele uzun süreden sonra doğru düzgün yemek yemek çok iyi geldi.

Yuki: Yürüyebilecek gibi misin?

Yukio: Evet evet, iyiyim ben.

Böyle demesine ramen gözlerinin altı hala derin çukurdu. Ama dünden iyi olduğu aşikardı.

Yuki: O zaman sana evimi gezdireyim mi? Hem inanamayacaksın ama Dino da benimle kalıyor!

Ona evimden bahsederken o da ayağa kalkıp üstüne haorisini giydi ve konaktan çıktık. Benim eve giderken de biraz sohbet ettik.

Geldiğimizde ona ilk önce bahçeyi gezdirecektim. Ama ondan önce Dino'nun yemek su kabini doldurmaya gittim. Ama dün koyduğu yemeğe dokunmamış bile, suyundan da çok az içmişti.

Kulübesinde yatan köpeğin yanına gidip başını okşadım, her zamanki gibi bana selam vermedi. Sanki hasta gibiydi.

Yuki: Abi, Dino'nun bi sorunu var gibi...

Yukio: Dino mu? O hala yaşıyor mu?

Yuki: Nasıl yani?

Yukio: O çok yaşlı, senin yaşına yakın sayılır. Hatırlamıyor musun sana onu ilk gösterdiğimde o da sen de küçücüktünüz.

Yuki: Yani yaşlılıktan mı böyle halsiz?

Yukio: Muhtemelen, onu bir doktora götür istersen.

Yuki: Bugün götürürüm o zaman.

Köpeğin yanından ayrılıp ona bahçeyi gezdirdim. Kısa süre sonra da evin içini. Ona boşta duran odayı vermeyi teklif ettim ama o pek yanaşmadı gibi.

Yuki: Şu odayı sen kullanırsın, birlikte yaşarız.

Yukio: Sana zahmet vermeyeyim ya... Hem-

Yuki: Yahu bahane uydurmayı kes! Yıllar sonra abimi bulmuşum bırakır mıyım seni?!

Bir şey söylemek için ağzını araladı ama vazgeçip sustu. Boş odayı toparlamaya giriştiğimde o da düşüncelere daldı. Sonra tekrar konuştu.

Yukio: Boşuna uğraşma, ben gideceğim zaten.

Şaşkınlıkla ona döndüm. Ne demek istedi şimdi? Nereye ve niçin gidecek?

Yuki: Bir dakika! Daha yeni kavuştuk, şimdi birden nereye gidiyorsun ki?

Yukio: Anlamıyorsun, ölmeden önce seni görmek istemiştim ve şimdi gidiyorum.

Doğru duyduğumdan bile emin değildim. Başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibi ona baktım.

Yuki: N-Nasıl yani..? Neyden bahsediyorsun?