❄Kar Tanesi❄ [Akaza x Yuki] (OC)

20- Düşman Mı..?

[Mezarımdan yb atmak için kalktım da geldim canlar]

Medya linki👉 https://pin.it/5rMbSlf

Hava bir kaç saate karardı. O sürede inatla Akaza nın yanına gitmeyip bahçede kılıçla antrenman yaptım. Yanına gitmememin sebebini ise ben bile bilemiyorum, belki de utandığım içindir. Demin olanlardan sonra... Ahhh hadi ama şunları kafamdan çıkarıp şu katile odaklanmam lazım!!

Gökyüzü gün batımında iyice kızıla bürününce yola çıktım. Nereye gittiğimi Akaza ya söylemedim gene, ne gerek var ki diye düşündüm. Ne de olsa iblis avcısı olduğumu ve her gece görevlerim olduğunu biliyor. O halde niye şu an bunu kafata takıyorum ki?!!

Kısa süre içinde birlik karargahının önüne geldiğimde tahmin ettiğim gibi bir grup çaylak gergin bir şekilde yola çıkmaya hazırlanıyordu. Beni görünce hepsi şaşkın gözlerini üstüme dikti ve korkuyla eğlendiler.

Çaylaklar: YUKI SAMA!!

Özellikle yeni yetmelerin hashiralardan çekindiğini hatta korktuğunu biliyordum O yüzden yüzüme bi tebessüm takınıp onlara selam verdim.

Yuki: Selam millet. Sayori chan sizinle geleceğimi söyledi mi?

Aralarından biri: N-Nasıl yani? Gruba bir hashira mi rehberlik edecek?

Yuki: Sayori benden yardım istedi. Bunun tehlikeli bir görev olduğunu söyledi. Kısacası kıçınızı kollamak için geliyorum. Siz mümkün mertebe grup halinde kalın ve benden uzaklaşmayı.

Bunu diyip Sayori nin söylediği en son saldırının gerçekleştiği yere doğru yola çıktık. Tabii yolda çaylakların pek çok sorusuna maruz kaldım. Aslında ilk baslarda eğlenceliydi ama bir yerden sonra sinir bozucu olmaya başladı.

Hem çaylak dediğime bakmayın, bazıları benden bile büyükmüş.

Uzun bir süre yürüdükten sonra herkes sessizliğe büründü. Ortamı gergin bir atmosfer sarmıştı ve ben dahil herkes nedenini bilemediğimiz bir şekilde tetikte bekliyorduk. Fakat etraftan hiçbir şekilde iblis sezmiyordum. Bu çok tuhaf...

Arkamdaki gruptan pat sesi gelmesiyle hızla arkamı döndüm. En arkadan yürüyen kişi yere yığılmıştı fakat görünürde ne silah ne de kan vardı. Bir kaç arkadaşı endişeyle başına toplandı.

Yuki: Yol açın!

Sert bi sesle yolumu açıp düşen gencin yanına eğildim. Sırtındaki ufak tüyü yeni fark ettim. Tutup çekince fark ettim ki bu ufacık bir iğneymiş. Ucunda şeffaf bir sıvı vardı, bir tür zehir olmalı. Bunu fark edince hemen gence ilk müdahaleyi yapmaya başladım. Zehrin ne kadar kuvvetli olduğunu bilmiyordum o yüzden her ihtimale karşı yapabileceğim her şeyi yapmalıydım. Bir yandan da panikleyen grubu sakinleştirmem gerekiyordu.

Biri: Saldırı şu taraftan gelmiş olmalı! *Elini kılıcını götürür*

Yuki: Kimse olduğu yerden ayrılmasın! Sadece başka bir saldırı olursa kaçının ve biriniz sağlık görevlilerini çağırsın!

Gencin ilk yardımı bitince ayağa kalktım. O sırada mesaj yollamak için kargasını çağıran kişinin kargası havada süzülürken birden yere çakıldı. Merakla yanına gidip bakınca aynı tüyden zehirli okla vurulduğunu gördüm.

Zehirli okları iyice koklayıp benzer bir şey duyabilecek miyim diye odaklandım. Ağaçların karanlığının içinden aynı şeyi sezince hızlıca o yöne ilerledi.