Adım Ada

Yedinci Seans

Ertesi gün günlerden pazardı. Bu da terapistim Büşra'yla seansım olduğu anlamına geliyordu.

Sabah da kollarımda dün gece sarılıp yattığım atkı vardı.

"Günaydın." dedi enerjik sesiyle. "Nasılsın Ada?"

"İyiyim, sen nasılsın Büşra?"

Gülümsedi. "Ben de iyiyim, teşekkür ederim. Görüşmeyeli neler yaptın, bu hafta senin için nasıl geçti?"

Konuşmanın bir yerinde muhtemelen indirdiğim uygulamadan ve tek seferlik koşu maceramdan bahsetmem gerekecekti ama ben bunu erteleyebildiğim kadar ertelemeye karar verdim. "Güzeldi. Annemlerle film izledik, biraz da grup projemiz için çalıştım."

Başını salladı. "Anladım, başka bir şeyler yapmadın mı peki?"

"Anlatılacak kadar bir şey yapmadım."

"Peki," Bir yandan da not tutuyordu. "Grup projesinde neler yapıyorsunuz?"

"Bir kitabı tanıtıyoruz, Çalıkuşu'nu seçtik. İşte İngilizce sunum yaptığımız bir proje ödevi. Sena'yla beraber yapıyoruz."

"Sena'dan hiç bahsetmemiştin. Aranız nasıl, yakın mısınız?"

Bu cevaplaması zor bir soruydu. "Eskiden hiç değildik. Ama sonra bana bilmem gereken önemli şeylerden bahsetti. Hatta buraya başvurmamı öneren de Sena'ydı."

Büşra dudağını büzdü. "Bana o bilmen gereken önemli şeylerden bahsetmek ister misin?"

"Dürüst olmak gerekirse, hayır." Büşra buna biraz şaşkın bir şekilde baktı ama beni bölmedi. "Ama buraya konuşmak için geldim, değil mi?"

Büşra başını salladı. "Evet ama şimdi konuşmak istemezsen ilerleyen seanslarda da konuşabiliriz."

"Ne fark eder ki?" Derin bir nefes alıp oturuşumu düzelttim. "Anlatayım. Anlatacağım."

Büşra tekrar başını salladı ve konuşmam için bana izin verdi. "Gökhan diye bir çocukla görüşüyordum. Hazırlıktan sınıf arkadaşım, aynı bölümdeyiz. Bir süredir konuşuyorduk. İşte dönem başladığından beri. Sonra bu evlere döndük, her şey biraz o zaman bozulmaya başladı."

"Anladım. Peki tam olarak nasıl bir bozulma oldu?"

"Bir sınavdan düşük aldım. Çok düşük. Sadece ona söylemiştim. O da gidip herkese söylemiş. Bu hoşuma gitmedi. Bunu ona söyledim ve tartıştık."

Büşra başını sallamaya devam ediyordu. "Seni üzen senden habersiz bu bilgiyi söylemesi miydi?"

Başımı salladım. "Evet. Ona güvenmiştim."

Terapi seanslarına dair öğrendiğim bir şey, iki seansta da kendimi çok savunmasız hissettiğimdi. Bir elim sürekli bilgisayarın kapağındaydı. Aklımda da sürekli bilgisayarı kapatıp gitme fikri dönüyordu. Şimdiye kadar bu hissin en yoğun olduğun an buydu. Ona güvendiğimi söylediğim cümle.

"Hoşuna gitmediğini ona söylediğinden bahsetmiştin. Peki o bunu nasıl karşıladı?"

Büşra'ya o günkü konuşmamızı anlatırken Gökhan'ın sesi aklımdaydı. "Başta kendini açıkladı ama çok önemsediğini hissetmedim. Bu yüzden... Beni anlamadığını söyledim. O da ben hiçbir şeyi anlatmadığım için beni anlamadığımı söyledi."

Büşra not almaya devam etti. "Peki sence bunu neden söyledi?"

Derin bir nefes aldım. "Bilmiyorum."

"Emin misin?"

Atkımı iterken sandalyemde geriye yaslandım. "Bir şeyleri söylemek zor benim için."