Nigar | (+18) texting

0.6

Sapık: Deli bir şey yapmanın fikri girdi aklıma,

Sapık: Madem sana söylediğim her şey gider boşluğa...

Sapık: Yazsam bu hikâyeyi alsam gömsem toprağa,

Sapık: Yıllar sonra bulunur "İmkansız Bir Aşk" denir.

Cafeden rahatsız olduğum bahanesiyle eve kaçmıştım, okuduğum mesajdan sonra. Saatlerdir yatağımda tavanı izliyordum anlamsızca. Bilinmeyen ne yapmaya çalışıyordu bilmiyordum. Ama aklımı karıştırdığı kesindi. Ona bir cevap vermemiştim, daha doğrusu verememiştim.

Eylül hâlâ gelmemişti eve. Telefonumu alıp mesaj attım.

Nigar: Eylül.

Nigar: ne zaman eve geleceksin?

Nigar: kapıyı kilitleyeceğim.

Nigar: dışarıda kalma sonra.

Görüldü...
Eylül yazıyor...

Eylül: Ben bugün abimlerde kalacağım aşkım :"/

Eylül: Biliyorum aşkımdan ölüyorsun ama

Eylül: Yokum ben bugün.

Eylül: Hadi sana ii gclr

Eylül: Tabi bensiz ne kadar iyi olabilirse ;)

Eylül: Ben abimin sıcak kollarındayım ;)

Nigar: sen kaçırdın koynumu.

Nigar: sıcacıktı oysaki :)

Nigar: abininkinden bile :)

Eylül: Bu bir sex teklifi mi :)

Nigar: nasıl anlarsan :)

Nigar: neyse.

Nigar: sen yoksan yerini başkaları alır :)

Telefon birden elimde titremeye başladı, telefonu açtım. "Noldu pişman mı oldun, koynumda uyuyamadığına." Telefon hoparlörde olmalı ki arkadan birtakım sesler geliyordu.

"Kızım kim var koynunda." dedi sert bir şekilde. "Bazen cidden bana aşık olduğunu düşünüyorum Eylül. Koynumda sadece ayıcık pofuduk var." Arkadan derin bir ohlama sesi gelirken kaşlarımı çattım.

"Tek değil misin? Yanında birileri mi var Eylül?" Telefondan birkaç saniyeliğine ses kesilirken konuşmaya devam ettim. "Eylül sesimi alabiliyor musun?" dedim. Ardından Eylül "Aloo! Alooo! Nigar sesini alamıyorum bebeğim." dedi. "Bana da yeni geliyor sesin Eylül. Tek misin diye sormuştum." dedim beni duymayacağını varsaydım ve bağırdım. Eylül "Vallahi billahi tekim yemin ederim tekim kimse yok yanımda."

Yalan söylediğini hemen anladım ama neden söylediğini anlamadım. Yalan söylemesini anlamamın sebebi ise Eylül'ün hiç yalan söyleyememesiydi. Yalan söyleyeceği anda karşıdaki kişiden çekinir ve hemen yemin etmeye başlardı.

Karşıdan bir şaplak sesi geldi. Hemen ardından Eylül "Ahh! Ensem!" diye bağırdı. "Eylül iyi misin gerçekten? Yanında kim var söyle kızmayacağım. Yoksa yine Emre'nin yanında mısın?" dedim. Eylül bağırmaya başladı "Kızım susar mısın lütfen! Emre diye birini tanımıyorum ben yemin ederim ki. Emre kim hem hı, Emre kim?!"

Emre, Eylül'ün şu anki sevgilisiydi iki aydır falan çıkıyorlardı. "Eylül iyi misin? Kapatıyorum ben. Sana yine bir şeyler olmuş belli ki." Sonra durdum ve bağırmaya başladım "Lan! Seviştiniz mi yoksa? O yüzden mi böyle bir şey oldun" dedim. Ardından Eylül telefonu yüzüme kapattı. Hiçbir şey anlamamıştım. Neyse yarın sabah tekrardan arardım Eylül'ü. Şimdi rahatsız etmek istemiyordum.