Çocuklar babalarının zoruyla derslere katılmak için revirden çıkmış, Five ile Darlene tek kalmıştı.
Darlene yavaş yavaş hareketlenirken Five iyice yerinden doğruldu.
Darlene gözlerini açtı. Sağına soluna baktığında tek gördüğü vurulan Five'dı.
Darlene yerinde hafifçe doğruldu."Neden buradayım?"
"Benim yüzümden."
Kız, çocuğun kendini suçlamasıyla ona döndü. Five gözündeki yorgunluka kıza baktı.
"Bu senin suçum değildi Five-"
"Hayır, eğer ben akıllılık yapıp saklansaydım bunların hiç biri yaşanmayacaktı."
Kız sinirle nefesini verdi.
"Eğer sen vurulmasaydın belki başka biri vurulacaktı ve ben yine gücümü kullanmak zorunda kalacaktım. Kendini suçlaman salakça."
Five, kızın son söylediğiyle güldü. En yakınıyla uzun zaman sonra böyle konuşmak ona iyi gelmişti.
"Peki Five, sen iyi misin?"
Çocuk kaşlarını çattı.
"Neden ki?"
Kız iç çekti.
"Çok yorgun gözüküyorsun. Kötü bir şey mi oldu?"
Five gözlerini kaçırarak yutkundu. Aklına Amy ile yaptığı kavga geliyor, onu bu kadar üzdüğü için kendini suçluyordu.
Five artık bazı şeyleri anlatma sırası onda olduğunu anladı."Göreve gitmeden önce Amy'le kavga ettik."
Darlene kaşlarını çattı. Bu tarz bir şeyden şüpheleniyordu ama bir yanı ona abarttığını, sadece arkadaş olduklarını fısıldıyordu. Yine de bozuntuya vermedi.
"Ne hakkında?"
Five tam konuşacakken tekrar sustu. Aklına tekrar kavga ettikleri an gelmişti. Konuşmasına devam etti.
"İlişkimiz hakkında..."
Kız çocuğa hüzünle gülümsedi. Onun neden bunu sakladığını kolaylıkla anlayabiliyor, ona az da olsa hak veriyordu. Ancak yine de onlara söylemesi tercihiydi.
Five kıza bakmadan konuşmaya devam etti."Beni suçlama, ilişkimizi saklamak istememin nedeni onunla anılmak istememek değil, asla! Eğer babam öğrenirse... ilk defa böylesine birine bir şey olur diye korkuyorum."
Five, kıza umut dolu gözleriyle baktı. Kız, çocuğa gülümseyip elini tuttu.
"Ne zamandır?"
"İki yıldır."
Kız kafasını salladı. Belli ki Amy artık bunu saklamak istememiş, patlamıştı. Five ise onu anlamak istememiş işleri daha da yokuşa sürmüştü.
"Amy bazı şeyleri saklamak istememiş olabilir. Bize söyleyince babamda öğrenmiş olmayacak ama korkmanı anlayabiliyorum. Birine aşık olduğunda ona zarar gelebilecek her şeyden sakınmak, korumak istersin. Bazen başarısız olacağından korktuğun için işler çok daha kötü bir hal alır ve onu kaybedersin, ve artık yapabileceğin hiçbir şey olmaz. O zamandan sonra ne öpüp koklayabileceğin bir Amy olur, ne de kavga edebileceğin bir Amy... demem o ki Five, onu kaybetme. Onu koru ama zarar verme. Yoksa ellerinden kayıp gidişini izlersin."
Five şaşkınca Darlene'e baktı. Kız birleştirdikleri ellerinin üstüne diğer elini koyup çocuğun elini patpatladı.
"Git, Amy'nin sana ihtiyacı var. Sen vurulduğunda yapacağımı bilmeme rağmen bana yalvardı, seni iyileştirmem için yalvardı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Summertime sadness •Five Hargreeves•
Teen Fiction"Eğer gidersen seni hayatım boyunca affetmem Five!" Çocuk, ona kırgınlıkla bakan genç kızın gözlerinin içine bakamadı. Bu sözler bile ağır gelmişti ona. Kız dolan gözleriyle çocuğun elini kavradı. "Terk mi edeceksin beni?"