22. Bölüm- Savaş Başladı!!!

1.7K 185 124
                                    

Birkaç gün sonra

İdris Urfadan adam toplama işlerini halletmeye çalışırken Baran yavaş yavaş kendine geliyordu artık konuşmaya başlamış olsa da kırıkla kolay kolay iyileşecek gibi durmuyordu. Yeni Vefalılar Vuslat'ın bağ evine taşınarak bir yerde olalım demişlerdi Vuslatta gözünü bürüdüğü hırs onu oğluna düşman olmasına neden oluyor ve İdris'in söylediklerini yapmaya sürüklüyordu ama bu durumdan Beliz rahatsızdı annesinin odasına gitti

Beliz: Anne napıyorsun sen ya bunları neden getirdin?

Vuslat: Onlar benden yana benim destekçilerim Aliyi bitirmeme yardım edecekler

Beliz: Ya Ali senin oğlun benim kardeşim değil mi? Yapma anne yanlış yapıyorsun tamam bende Nazlıyı sevmiyorum ama onun için Aliye bunu yapamazsın

Vuslat: Yaparım! Annesini geçip ne demekmiş görecek Ali bey! Hanım ağalı alıp başa geçicem Ali benim emrim altına girip benim istediklerimi yapmaya mecbur kalacak

Beliz: Delirmişsin sen ne bu hırs ne bu istek böyle anne -Vuslat ona tokat atıp

Vuslat: Nasıl konuşuyorsun sen benimle haddini bil yoksa!

Beliz: Yoksa ne kovar mısın?

Vuslat: Evet kovarım! Diyerek öfkeyle bağırırken

Beliz: Artık sen istesen de ben durmam diyerek İnci ve Emir'i de alarak evi terk ederken kapıda toplaşan birkaç adamı gördü anladı onların toplamak istedikleri adamlardandı hızla konağa doğru ilerlemeye başladı

*

Bu birkaç gündür AlNaz arası soğuk ve triplidir Nazlı Alinin sofrasını hazırlayıp misafir odasına geçiyordur Ali de gelip yedikten sonra odasına çıkıyordu. Açelya bu duruma üzülse de bir şey diyemiyordu bu durumda Alinin yanında Nazlı da inatçıydı. O da konuşmak istemiyordu ama istemese de özlüyordu Aliyi onunla uyumayı kokusunu sarılmasını... Ali sabah erkenden yataktan kalktıktan sonra banyoya girip çıkmış bugün ki işlerini çalışma odasında halledecekti. Nazlının bundan haberi olmayınca her zaman ki gibi Alinin gittiğini düşünerek odaya gelip etrafı temizledi yatağı toplarken odayı etkisi altına alan Alinin aromalı parfüm kokusunu almıştı. Ağlamaklı oldu birkaç gündür her gece ağlıyordu zaten tartışmaları yüzünden kocasına hasretti Ancak aklına gelen tartışma gününde Alinin söylediklerini hatırlayınca sinirlerindi ellerini yumruk yaptı. Aliyi şuan parçalamak istedi. Nasıl kırabilmişti kalbini? Baran'ın orada olduğunu bilse gider miydi ki Nazlı? Sadece Asuman ile konuşmaya gitmişti Baran beklenmeyen yumurtaydı.

Sonra dolan gözlerini tuttu ve yatağı toplamaya devam etti. Alinin yastığını kabartma bahanesiyle dövmeye başladı. Yastığı resmen yumruklarken tutamadığı yaşların birkaç damlası döküldü gözlerinden. Ağlarken yatağa oturdu ve kucağına Alinin yastığıyla durdu öyle başını öne eğikken

Nazlı: Öküz! (Diye mırıldandı durmadı devam etti) Dağ ayısı! Dedi. Nazlı öyle kalırken gelen sesle birlikte içerideki çalışma odasında olan Ali kapıya yönelmiş gizlice Nazlıyı izliyordu kalbi sızlarken Nazlıya gülümseyerek bakıyordu o da özlemişti karısını hasretti köylü güzeline bal dudaklarına hasretti. Birkaç gündür Nazlıyı sıkmamak için yanına gitmezken şuan onu görüyor olmak dünyalara bedeldi ve sessizce izlemeye devam etti

Nazlı ise kucağındaki yastığı bu sefer yavaş yavaş sevmeye başlamıştı farkında olmadan. Biraz sonra ise yastığı burnuna yaklaştırdı ve onu kendine has kokusunu içine çekti bu sefer de... Nazlı sanki Aliye sarılmış, boynunu kokluyordu. Sevdiği bedene sarılırcasına yastığı sarmalıyordu ama söylenmeden de durmadı

Sever Miyiz? (AlNaz)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin