𝑻𝒉𝒆 𝑪𝒐𝒑𝒔 - 𝑳𝒂𝒓𝒓𝒚 𝑺𝒕𝒚𝒍𝒊𝒏𝒔𝒐𝒏 (𝑫𝒖𝒕𝒄𝒉)

Chapter 39

P.O.V Harry Styles

''Zal ik je helpen babe?'' stel ik voor aangezien Louis aan het sukkelen is met zijn schaatsen. Hij knikt blozend. Ik glimlach naar hem en buk voor hem neer om zijn schaatsen vast te maken. Wanneer ze vast zijn, wandelen we samen naar de ijsbaan. We dragen allebei een zonnebril zodat we niet herkent worden door andere mensen. We zetten ook de kap van onze hoodies op en schaatsen hand in hand over het ijs. Er staat constant een glimlach op mijn gezicht en ook op dat van Louis. Hij kijkt me glimlachend aan terwijl we verder schaatsen. Dan schaatst hij plots tegen een klein kindje aan. Louis en het kindje belanden beiden op de grond. Louis krabbeld overeind.

''Oh my God, sorry heb ik je pijn gedaan?'' vraagt Louis bezorgt terwijl hij het kleine meisje helpt op te staan.

''M-mijn and'' zegt ze terwijl ze wijst naar haar linkerhand. Hij doet haar handschoentje uit. Er staat een grote schram op en het bloedt een beetje

''Waar zijn je ouders?'' vraag ik bezorgd.

''Ikke niet weet, mama mijn gisteren pijn gedaan met de and op mijn arm en been. Papa lang niet meer gezien'' vertelt ze, ik en Louis kijken elkaar aan.

''Wie heeft jou dan hier heen gebracht?'' vraagt Louis.

''Mama'' antwoordt ze, Louis knikt naar haar.

''Gaan we je wondje verzorgen?'' vraagt Louis zo enthousiast mogelijk. Het meisje knikt blij. Louis heeft haar in zijn armen terwijl we van de schaatsbaan af schaatsen. We doen onze schaatsen uit en gaan op zoek naar de toiletten. In de toiletten zet Louis haar op de verzorgingstafel. Ze doet zelf haar jasje en handschoentjes uit. Ik zie meteen dat haar armen vol staan met blauwe plekken, schrammen en allerlei andere soorten wonden. Louis verzorgt haar handje liefdevol. Ik kijk glimlachend toe naar het tafereel.

''Hoe noem je eigenlijk?'' vraag ik aangezien we dat nog niet weten.

''Milou'' zegt ze.

''Wauw wat een mooie naam! En hoe oud ben je?''

''Ikke tie jaar'' antwoordt ze, ze is echt te schattig voor woorden.

''Amai al drie jaar!'' zeg ik enthousiast, ze knikt fier.

''Kijk eens Milou'' zegt Louis ''ik hier een lekker wafel voor je'' hij overhandigd de wafel aan Milou. ''Hazz, heb je haar armen gezien? Ze staan vol schrammen en blauwe plekken. Ik denk dat ze mishandeld wordt'' fluistert Louis.

''Ja, ik denk het ook'' stem ik er mee in.

''We moeten haar helpen, babe'' zegt Louis gestrest.

''Rustig babe, we gaan haar helpen. We blijven bij haar tot haar mama haar komt halen en we spreken haar er op aan'' probeer ik Louis gerust te stellen.

''Ik hoop dat het werkt, Hazz'' zegt hij waarna hij me een knuffel geeft...