𝑻𝒉𝒆 𝑪𝒐𝒑𝒔 - 𝑳𝒂𝒓𝒓𝒚 𝑺𝒕𝒚𝒍𝒊𝒏𝒔𝒐𝒏 (𝑫𝒖𝒕𝒄𝒉)

Chapter 32

Een maand later...
P.O.V Louis Tomlinson

Het is een maand nadat ik weg moest van Harry. Al een maand dat hij in coma ligt. Een maand na de grootste fout van mijn leven. Ik hoor niks van hem. Niall heeft vorige week verteld dat Harry nog in coma ligt maar elk moment kan ontwaken omdat alles herstelt is. Verder heb ik niks over hem gehoord. Ik ben nu geen bodyguard maar een parkeerwachter. Het stomste wat dat er is. Ik moet de hele dag boetes uitschrijven voor auto's die verkeerd geparkeerd staan. Voor de rest probeer ik me zoveel mogelijk af te zonderen van anderen. Ik huil soms uren lang. Ik voel me zo leeg zonder Harry. Dan gaat plots mijn kamerdeur open. Lottie. Ze kijkt me vol medelijden aan.

''Lou, dit is echt geen oplossing. Kom uit bed en maak je nuttig ofzo. Kom met mij, Fizzy, Daisy en Phoebe een spelletje spelen.

''W-Welk spelletje doen jullie?'' vraag ik terwijl ik mijn tranen langzaam weg veeg.

''Levensweg'' antwoordt Lottie. Meteen schiet ik recht en loop me naar beneden. Ik ben dol op levens weg. Mijn andere zusjes kijken ook blij dat ik mee kom doen. We kiezen allemaal een auto. Ik neem de witte, zoals altijd. Iedereen zet een meisje in hun auto behalve ik want ja, ik ben een jongen. Om de beurt draaien we aan het rad en spelen we onze beurt. Ik had gekozen om naar de universiteit te gaan en ben nu dokter. Na een paar beurten kom ik bij het trouwen aan. Ik pak een jongen en zet hem bij in de auto. Iedereen geeft me trouwcadeaus. Dan is het Daisy's beurt. Ik kan enkel blijven staren naar mijn autootje met twee jongens in. Die ene ben ik en de andere is Harry. Ik stel me voor dat we gaan trouwen. Harry heeft in mooi pak en damn wat ziet er sexy uit. We staan samen op het altaar en kijken diep in elkaars ogen waarna we elkaar het jawoord geven. Iedereen juicht en Harry en ik kussen elkaar voor uren, uren lang e-

''Aarde aan Louis'' roept Fizzy die met haar hand voor mijn gezicht zwaait. Ik kom uit mijn trance en kijk vragend in het rond. ''Het is jouw beut Louwis'' grinnikt Phoebe. Ik glimlach lief naar haar en speel mijn beurt. Dan gaat het spel weer verder terwijl mijn gedachten afdwalen naar de huwelijksnacht van mij en Harry. Hij draagt me in bruidsstijl het hotel binnen. Ik giechel en sla mijn armen stevig om zijn nek. We stappen de lift in. Harry zet me neer en duwt me tegen wand van de lift. Hij houdt mijn handen vast boven mijn hoofd en kust me ruw. Ik duw mijn heupe-

''Ja Louis, 200 pond alsjeblieft'' zegt Lottie enthousiast.

''Huh, waarom?'' vraag ik verward, niet wetend waar dat het over gaat.

''Ik ben net moeder geworden en krijg van iedereen cadeaus dus ook van jou'' zegt ze terwijl ze haar hand uitsteekt. Ik zicht diep. Kinderen. Oh stel je voor dat ik en Harry samen kinderen zouden hebben. Hij zou zo'n goede vader zijn. We zou-

''Ja oké, Louis William Tomlinson, geef Lottie die 200 pond en vertel ons wat dat er is'' zegt Fizzy geïrriteerd. Ik grinnik kort om haar reactie...