𝑻𝒉𝒆 𝑪𝒐𝒑𝒔 - 𝑳𝒂𝒓𝒓𝒚 𝑺𝒕𝒚𝒍𝒊𝒏𝒔𝒐𝒏 (𝑫𝒖𝒕𝒄𝒉)

Chapter 11

P.O.V Louis Tomlinson

Harry staat recht voor me. Mijn ogen bekijken zijn hele lichaam. Damn hij is echt knap. Alles aan hem is zo mooi!

''Bevalt het uitzicht je?'' vraagt Harry grijnzend. Ik loop rood aan en krap ongemakkelijk in mijn nek.

''Sorry uhm ik uhm'' mompel ik ongemakkelijk en in paniek, Harry lacht.

''Rustig maar, het was een grap. Gaan we zwemmen?'' vraagt hij. Ik knik en volg hem. Ik kan het niet laten om toch even naar zijn kont te kijken. Hoe kan hij zo perfect zijn? Ondanks dat hij ook een zwemshort draagt, kan ik zien hoe perfect zijn kont eigenlijk wel niet is. Wat heb ik? ''Bubbelbad?'' stelt hij voor. Ik knik en volg hem naar het bubbelbad. Ik zet me naast hem en laat me netzoals hij achterover leunen. In stilte genieten we van het warme water. Ik luister naar de bubbels en Harry's ademhaling. Het is zo rustgevend, zijn aanwezigheid is zo rustgevend. Het is precies alsof het altijd zo geweest is. Ik en Ha- Nee Louis, nee. Je kunt zo niet denken. Je bent al een ouder verloren, je kunt niet de andere ook nog verliezen. Mama zou geschokt zijn, ze wilt zo graag dat ik een vriendin vind en eindelijk ga samen wonen. Nee, nee, nee, ik ga haar niet teleurstellen. ''Louis? Wat is er? Je bent heel onrustig en je handen trillen'' onderbreekt Harry mijn gedachten. Ik kijk hem bang aan. Zijn gezicht staat bezorgd en vragend.

''Ik... Ik... Sorry ik moet gaan'' zeg ik snel waarna ik het bubbelbad uit spring en uit het zwembad ren. Ik droog me snel af en kleed me aan en ren zo snel als ik kan naar onze hotelkamer. Eens daar aangekomen, barst ik in tranen uit. Ik plof in mijn bed neer en laat mijn tranen zijn vrije gang gaan...