Eddie Munson ile Hayal Et !!

1.6

El'in Angela diye bağırmasıyla Angela'nın tam arkamızdaki duvara uçması neredeyse aynı anda olmuştu.

y/n:" El?" dedim neden bunu yaptığını anlamaya çalışarak.

Will:" Angela?"

y/n:" Bana şaşırmak yerine Angela'ya mı şaşırdınız cidden?!" dedim. Ayrıca nereden tanışıyorlardı.

Jonathan:" Y/N!" diyerek geldi ve bana sarıldı. Oh onu cidden özlemiştim.

Ryan:" Ne oluyor burada?! Ayrıca sen..." dedi El'i göstererek.

Ryan:" Bunu nasıl yaptın?!" dedi başını Angela'ya çevirip.

Angela:" Gidelim Ryan." diyerek Ryan'ı kolundan çekti ve kapıya yöneldiler.

Ryan:" Geliyor musunuz?"

Chris:" Hayır." dedi.

Onların gitmesiyle ben, Chris, Mike, Will Jonathan, El ve ismini bilmediğim uzun saçlı çocukla bir masaya oturduk.

y/n:" Kaç gündür size ulaşmaya çalıştığımızı biliyor musunuz!?"

Jonathan:" Üzgünüz ama elimizden hiçbir şey gelmiyordu." dedi.

y/n:" Ayrıca El güçlerin-"

El:" Tekrar labaratuvara götürüldüm. Papa her şeyi bana tekrar öğretti. Oradan bir şekilde kaçtım ama Hawkins'in bize ihtiyacı var. İlk uçağa binip Hawkins'e geri dönmeliyiz."

Chris:" Bir saniye bir saniye. Senin özel güçlerin mi var?!"

Mike:" Tam olarak öyle."

y/n:" Bizimkiler tehlikenin farkında mı ki?"

Will:" Evet ama ne kadar büyük bir tehlike olduğunun farkında değiller."

Chris:" Taşak geçiyorsanız gayet komik haberiniz olsun."

Herkes Chris'e komik olmadığını söylemek ister gibi baktı ve önüne döndü.

y/n:" O zaman Hawkins'e dönelim." dedim.

Jonathan ve Chris telefondan uçak bileti var mı diye kontrol ederken biraz hava alabilmek için dışarı çıktım.

x:" y/n..."

İsmimi duymamla aniden arkama dönüp etrafa bakındım kimse yoktu.

x:" Buradayım y/n. Daha dikkatli bak."

y/n:" Tanrım."

Kendi etrafımda dönerek herhangi bir şey görmeye çalıştım.

Emma:" Y/n..."

y/n:" Emma!?"

Emma:" Bunu bana sen yaptın biliyorsun değil mi?"

Ben de iyiyim Emma, sağol.

y/n:" Sana hiçbir şey yapmadım."

Emma:" Hayır, sen yaptın. Beni sen öldürdün y/n. Aptal bir kavga uğruna."

y/n:" İsteyerek olmadığını biliyorsun Emma." dedim. Korkudan gözlerimden yaş gelmişti.

x:" Y/n bunca zamandır seni arıyorum... Ama sen! Sen bir şekilde benden kaçtın? Tuhaf şekilde başardın da hiçbir şekilde seninle iletişim kuramıyorum y/n.."

Kendi kendime bildiğim bütün küfürleri sayıyordum.

x:" Merak etme y/n. Peşini bırakıyorum... Ne de olsa lanetleyebileceğim daha büyük travmaları olan Max var."

y/n:" HAYIR! YAPMA!"

Chris:" Y/n!"

y/n:" Chris yardım et lütfen!"