Chapter 8: Nagkukubling Mata sa Mansyon

64 7 0
                                    

"MARAMING salamat sa inyong pagtanggap sa aming imbitasyon, Don Felipe. Alam mo marami ang nasasabik sa nalalapit na golden era ng Hermosa. Maaari n'yo bang ibahagi sa ating mga kababayang nanonood ngayon kung anu-ano ba ang dapat nilang abangan sa Golden Project n'yong ito?" tanong ng host kay Don Felipe habang napalilibutan sila ng mga camera sa isang malawak na studio.

Naimbitahan ang matanda para maging guest sa isang local channel sa TV. Ginamit nito ang oportunidad na iyon para mai-promote nang mabuti sa marami ang malaking proyekto ng kanyang administrasyon sa Hermosa Province.

"Alam mo habang nangangampanya pa lang ako noon at naglilibot-libot sa mga bayan sa Hermosa, ang dami kong nakitang mga problema! Karamihan ay mga sira-sirang gusali, bahay at tanawin na tila napabayaan na. Kaya naman ang layunin ng aking Golden Project ay linisin ang lahat ng lugar na ito. Mabigyan ng panibagong bihis at anyo. Sa sobrang dami ng mga proyektong nakapaloob dito, hindi ko na sila kayang isa-isahin pa. Basta abangan n'yo na lang. Sinisigurado ko sa inyo na hindi kayo bibiguin ng aking administrasyon. The golden era of Hermosa will begin to rise!" masayang pahayag ni Don Felipe sa harap ng camera.

Maya't maya ang pagtawa ni Donya Glavosa habang pinapanood ang anak sa TV. Natatawa na lang siya sa matatamis nitong mga salita na walang pinagkaiba sa mga kilala niyang ipokrito noong kapanahunan niya.

"Golden era pala, huh? Kaya pala ginto na rin ang halaga ng mga bilihin ngayon!" bulong niya sa sarili habang masarap ang pagkakaupo sa malambot na white sofa.

Dinampot niya ang cellphone at tinawagan si Aaron. "Puwede ka bang pumunta rito? Naiinip ako. Gusto ko ng kausap."


"Aba! Sige, sige, Madam! Pupunta ako d'yan nang mas mabilis pa sa alas-kuwatro. Hintayin mo 'ko."

"Muy buena!" Saka niya muling ibinaba ang cellphone sa tabi ng sofa. Hindi na niya tinapos ang pinapanood. Pinatay na niya ang TV gamit ang remote saka nagtungo sa balkonahe para doon hintayin ang lalaki.

"Buenos dias, Madam! Na-miss mo ba ako?" bati ni Aaron sa kanya nang makarating na ito. Agad itong umupo sa tapat niya at inilapag sa mahabang mesa ang cellphone at sigarilyo nito.

"Ang pangit na ng vibe ng mansyong ito. Nakakairita na! Parang gusto ko nang bumalik sa America. Buti pa roon, maganda ang buhay ko. Maraming lalaki. Malalaki ang mga kargada!"

"E, bakit hindi ka na lang bumalik doon? Gusto mo i-book na kita ng flight ngayon na?"

"Tumigil ka! Hindi ko rin puwedeng iwanan ang mansyon ko. Ayokong mapunta ito sa kahit na sinong miyembro ng pamilyang ito."

"Oo nga pala. 'Di ba, sa akin mo gustong ibigay ito?"

Nagtaas siya ng kabilang kilay. "Bakit, nagawa mo na ba ang kondisyong hinihingi ko?"

"Ah, 'yung paibigin ang isa sa mga apo mo? Aba! Sisiw lang sa 'kin 'yan, Madam!"

"E, bakit wala ka pang ginagawa? Hindi pa kita nakikitang pumoporma kay Maria Elena!"

"Medyo naging busy lang kasi ako sa iba naming raket. Pero sisimulan ko na rin ang panliligaw sa apo mong iyon. Huwag kang mag-alala!"

Nahinto ang usapan nila nang dumating ang isa sa mga katulong na si Marites.

"O, nandito ka na pala," bati niya rito. "Puwede mo ba kaming ikuha ng wine? 'Yung paborito kong California Red!"

Magalang na tumango ang katulong dito. "Masusunod, Madam!"

"Heto nga pala si Aaron. Isa sa mga tapat na tauhan ko. At Aaron, ito naman si Marites. Siya ang tanging maid dito na pinagkakatiwalaan ko. Siya ang mata ko sa mansyong ito."

Apoy Sa LangitTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon