𝐖𝐡𝐨 𝐀𝐫𝐞 𝐖𝐞? [ GL ]

Chapter 07. ❦

🕰️ අවුරුද්දකට විතර පස්සේ අපි වෙන්වුනා, ඔයාට ඒ වේදනාව දැනුනද? නැහැ මං හිතන්නෑ
ඔයාට අලුත් යාලුවෝ ඕනේ උනා, වෙන ඇසුරක රසය ඕනි උනා

මොනවා උනත් ඔයා මං ළගට ඒවී කියන පුංචි ම හරි බලාපොරොත්තුවක් නොතිබුනා නෙමෙයි, දන්නවද මං කොච්චර වේදනාවක් වින්දඳ කියලා?

මං හිතන්නේ ඔයා මට ආදරේ කරෙ නෑ, අපේ සටන් වල රසය ඔයා හොදින් වින්දා, මං ඒක දන්නවා.. ඔයා හිතුවේ මං කරදරයක් කියලා මිසක වෙන මොකවත් නෙමෙයි කියලත් දන්නවා.

ඔයාට අලුත් යාලුවෙක් හම්බුනයි කිව්වහම, මම ඔයාට ආදරේ කරන තරමටම ඔයත් එයාට ආදරේ කරනවයි කියලා දැන ගත්තහම ඔයාට පිස්සුවෙන් වගේ ආදරේ කරපු ඒ කෙල්ල ඒ හැම මතකයක් අස්සෙම මැරිලා ගියා,
මගේ කඳුළු වේලෙනකන් මං ඇඬුවා, මං නැතුව ඔයා කොච්චර සතුටින් හිටියද? ඉන්නවාද? කියලා මතක් වෙන වාරයක් ගානේ ම රෑ පහන් වෙනකන් තෙත්උනු කොට්ටය සාක්කි දැරුවා

එදා හම්බෙන්න ඕනයි කිව්වහම සතුටු වෙච්චි තරමක් දන්නෙ මගේ හිත විතරයි ඒ අපි ආයෙ එකතු වෙයි කියලා, ඒත් කිව්වේ 'ඔහුත්' එක්ක සතුටින් ඉන්නවයි කියලයී

මොනවත් නොකියන ඔය ඇස් "අපි කවුද?" කියලා ඇහුවා 🙂

ඒකට උත්තර බඳින්න උවමනාවක් වගේම මොනව කිව්වත් වැඩක් නෑ කියන ඒ හැඟීම් අස්සෙ මං සිරකාරියක් වුණා.
උල් පිහි වලින් හදවතට අනින, රිදවන හැම වචනයකින් ම වගේ ඔය සිනිදු දෙතොල් වලින් මට සරදම් කරා

ඔයා කිව්වේ අනික් හැමෝම වගේ මමත් ඔයාගේ යාළුවෙක් විතරයි කියලයි. මොහොතකට හද නතර වුවාක් මෙන් දැනුනු මම මගෙන්ම ප්‍රශ්න කරන්න උනේ...

-එතකොට මගේ අත් පටලවා ගත්ත විදිහටම ඔවුන්ගේ අතුත් පටලවා ගත්ත ද?
-මාව සිප ගත්තාක් මෙන් ඔවුනුත් සිප ගත්තද? ආදරෙ කරාද? කැමති වුණාද?

සම්පූර්ණයෙන්ම බිඳීගිය මං අඩනවා වෙනුවට හිනා උනා, ඒ ඇරෙන්න වෙන මොනා කරන්නද? ඒත් මගේ මෝඩ හදවත බිඳී ගිය සෑම කෑල්ලක් පාසාම ඔබට තවමත් ආදරය කරා

................................................................

දැන් මං හිතනවා "අපි කවුද? "🙂 කියන එකට ඔයා පිළිතුරු දුන්නා.

___________________________________

Please if you find any mistake tell me so I can fix it . Leave a comment please :)