"ඉතින් එයාලට මොකද උනේ ආ..." මොනතරං පණ්ඩිතයා වගේ කියව කියව දැගලුවත් මොනාහරි එක පුංචි දෙයක් ඇති එයාගෙ ඇස් බෝල කරල කුතුහලේට ගිලිල යට වෙලාම යන්න, අනිත් පණ්ඩිත කට කියවිල්ලො වගේම.
"අනිත් කතා වල වගේ සතුටින් ආදරෙන් හැමදාම එයාලට එකටම ඉන්න බැරි උනා, අඩුම මැරෙද්දිවත් එයාලට එකට ඉන්න බැරි උනා. ඔයා මේක දන්නවද දන්නෑ, ඒත් කියන විදිහට එයාල එකට හිටපු අන්තිම ආත්මෙ ඒකලු. පාලකතුමා, ජිමින් කුමාරයගෙ කුඩම්මා, ශිල්ලා වල පාලිකාව කරන්න ඉදපු දේ කලින් ඉදන්ම දැන ගෙන ඉදල වගේ කුක්. එයාට ඒ ගැන කුමාරයට කියන්න විදිහක් තිබිලත් නෑ. පාලකතුමාගෙන්, කුමාරයට අන්තිමට හම්බුනු එකම දේ... සංදේශයක් විතරයි. මෙච්චර කල් කරපු ආදරේ බොරුවක් කියල වගේ ඒ සංදේශෙ තිබ්බෙ පාලකතුමාගෙ විවාහෙට ආරාධනාවක්. ඒ සංදේශෙ කියවල එයා හිටියෙ ලොකු වේදනාවකින්ලු. ඒ නිසයි එයා ඒ ආත්මෙන් නැවතිල තියෙන්නෙ. ඒත් එයාව මැරුව කියන දේටත් වඩා පරණ ම පොත් වල විස්තර හොයද්දි නම් තියෙන්නෙ එයා ඒ දුකට සියදිවි නසා ගත්තා කියල" ටේ එයාගෙ කණ්ණාඩි දෙකත් නහයට දා ගෙන කතා කරේ එයා හොයා ගත්ත දෙයක් ලෝකෙට ඉදිරිපත් කරන නාකි විද්යාඥයෙක් වගේ ලොකු විශ්වාසෙකින්.
"ඒක නං... ඒක මහ නරක දෙයක්. එයාට තිබ්බ තව ටිකක් විශ්වාස කරන්න, ආදරේ වෙනුවෙන් තව ටිකක් ඉවසන් ඉන්න" ජන්කුක්ගෙ මූණත් එක්කම බෙරි වෙලා ගිහිල්ලා.
මේ පණ්ඩිතයො ඔක්කොම ඔහොම්මමයි, අනේ මන්දා...
"එහෙම තමයි කුකා ඉතිම්, ඒත් මොනා උනත් එයාල පව්. එයාලගෙ ආදර කතාව හරි ලස්සනයි, ඔය විදිහට ඉවර වෙලා ගියත්- ඒව වැඩක් නෑ. ඇයි උබ එකපාරම එයාල ගැන හොයන්නෙ?"
ටේ පුදුම වෙච්ච එකේ පුදුමයක් නෑ. එයාගෙ මේ අතිජාත මිත්රයගෙ වෙනස, ටේ ට හොදටම දැනුනා.
"ම්හ්... මේ මේක බලන්නකො" ජන්කුක් එයාගෙ බෑග් එකක් අවුස්සල උස්සන් ආපු පොතක් පෙරලල ටේගෙ අතට දුන්නා.
'ජන්ග්කුක් ගෙ sketch book එක'
"වාව් කුක්... මේක නං ඇත්තටම ගොඩාරියක් ලස්සනයි. ඔයා ඇත්තටම දක්ෂයි. ඔයා මෙහෙම ඒව අඳිනව මං දැකලම නෑනෙ. හීනෙන් දැක්ක ලස්සන රාජ කුමාරයෙක්වත් ද?" ටේ ආයෙමත් ජන්කුක්වව විහිලුවට අර ගෙන.
"හ්ම්... මං දවස් ගානක් එකදිගටම දකින හීනෙ- ඒකෙ මං හැමදාම දකින, මං එක්ක හිටපු ඒ අනිත් රජ කුමාරයා-"
_____________________________________________
YOU ARE READING
ʏᴏᴜ ᴀʀᴇ ᴍʏ sᴇʀᴇɴᴅɪᴘɪᴛʏ // ᴊ.ᴊ.ᴋ + ᴘ.ᴊ.ᴍ
Fanfiction✨ ආඩම්බරකාර මගෙ පුංචි තාරකාව... ආදරෙයි මා... පණටත් වඩා... ✨