Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✿
Gözümden damla damla'sen' aktın...
✿
O günden bu yana neredeyse bir ay geçmişti. Hâlâ kitap için annemle röportajlara devam ediyor ve bir sevdaya daha derinden şahit oluyordum. Bu bir yandan büyüleyici bir noktayken, diğer yandan çok sarsıcıydı.
Annemin dudaklarından dökülen her bir yaşanmışlık, her bir aşk imtihanı düşünmeme sebep oluyordu. Duyduğum her bir noktayı kendimle kıyaslamaya başlıyordum. Bir sevdanın derinine göz atabilme şansım olduğu için ve bu sevdaya inandığım için her şey basit gelmeye başlıyordu.
Ben sevmiştim. Çok sevmiştim. Ateşlerde yana yana sevmiştim. Üstelik kendi rızamla yanmak, ölmek istemiştim. Kimse benim neler çektiğimi bilemezdi. Hislerimi göremezdi. Kalbimin kanadığını tahmin edemezdi. Çünkü kimse onunla olan ilişkimden haberdar değildi. Kimse onun gözlerinde kaybolduğumu, kokusunda boğulduğumu ve kendimi ona bıraktığımı bilmiyordu. O gittiğinde kimse karşıma geçip soru sormamıştı. Kimse benim değişimimi sorgulamamıştı çünkü ben bunu çok güzel bir şekilde gizlemiştim.
O havaalanında yere çöküp gözyaşı döktüğümden kimsenin haberi yoktu. Tam o gün, benim aslında can verdiğimi kimse bilmiyordu. Sevdiğim dediğim adamın kalbimi söküp attığını kimse bilmiyordu. Acımasız ve şerefsizce yaptığı bu hareketi kimse bilmiyordu.
Sustum... Ne bunu anlatacak güce sahiptim ne de hatırlayacak kalbe. On yıl önce benim için yeni bir sayfa açılmıştı. Yeni sayfamın kâğıdı fazla keskindi. Defalarca elimi kesmiş, defalarca dibe batmıştım. Karanlıkta kaybolmuştum. Bir şekilde, belki de ona olan öfkemin sayesinde, ayağa kalkmıştım. Hırslanmıştım.
Sevdiğim adamın gidişini çok iyi hatırlıyordum. Küçük bir kız çocuğunu arkasında yuvasız bırakan adamın acımasızlığını çok iyi hatırlıyordum. İnsafsız bir şekilde alnımı öptüğünü çok iyi hatırlıyordum. Beni sevecek kadar yürekli olmadığını anlamıştım. Beni hiçbir zaman istediğim gibi sahiplenmediğini çok iyi anlamıştım. Tecrübe ve acıyla hem de... Geç olmuştu ama sonunda anlamıştım.
Bizim aşk diye bahsettiğimiz ilişki aslında tek taraflı bir sevdaymış. Seven bir kadının yapacağı her şeyi onunla yapmıştım. Ben gerçekten çok sevmiştim. Sevgime layık olmadığını ise çok geç anlamıştım. Şimdi görüyordum ki, sevmek her şey demek değildi. Aşk basit bir şey değildi. Hoşlantı, sevmek gibi değildi.
