Dans ve Aşk

××2. Bölüm××

Ver titren kalbini göğüsümde ısıtiyim.

Bahadır Tatlıöz: Benim değil

Sevgi, merhamet edilmeyen insandan ne beklenebilinirki. Ufak bir sevgi gördü diye bağımlı oldum o kişiye. Hala onu düşünüyorum. Her baktığım yerde onu görmüyorum, hatta bazen unutuyo gibiyim. Sonra hastane aklıma geliyo, neler yaptığımı, kimin yüzün gittiğimi hatırlıyorum. Tolgayı unutmak mucize gibi bişey kalıyo.

Uçakta cam kenarında dışarıyı izliyorum. Babamnbeni yine dinlemedi, gönderdi. Havaalanına bile gelmedi. Taksiye bindirdi, el salladı. Sarılmasını isterdim, öpmesini. Galiba diğer kızlar gibi şanslı olamiyacağım. Baba kelimesinin gerçek anlamını anlamayacağım.

Kulaklığımı taktım, müzik listeme şöyle bir baktım. En sevdiğim şarkıdan başliyacağım. Norm Ender, sözler şerefsiz oldu. Belki bu şarkı beni anlatıyodu. Kendini anlat dediklerinde bu şarkıyı dinletircem. Şarkının sözlerini mırıldanmaya başladım.

Gitgide trajedi olmuş rotası
Bu koskoca bir şehir dolmuş kotası
Solmuş renkler içinde çiçekler
Bir gün de olsa
mutlu kelebekler
Yüce Rabbim ne güzel de yaratmış
Bütün acısını kozasında bırakmış
Küçükken hepsini kıskanırdım
Ne değişti söyleyim; Hiçbir şey
Korkularını ufak ufak atıyorsun
Umutlarınla tek başına kalınca
Herkesi yavaş yavaş tanıyorsun
Pastadaki mum sayısı çoğalınca
Sözler hep aynı, yüzler değişiyor
Yarını düşün ben o yoldan çıktım
İnsan neden hep aynı şeyi deniyor
Konuşma, sus bu oyundan bıktım

Bak Biri kollarımda uyuyup gitmem diyordu gitti
Biri can verip de ölsem bitmez diyordu bitti
Yüreğim ses etmez inanır, sözler şerefsiz oldu
Bu yolun sonu yok ne olur söz verme sen de aşkım

İnadı bırak sonucunu bilmelisin
Kısa cümlemin nefesleri dardır
Kalbimi kırma zoru denemelisin
Her kilidin bir anahtarı vardır
Durgun, yorgun daha yolun yarısı
Geride kalan birkaç duvar yazısı
Umutsuz olmaz unutsa hayatta
Herşeye rağmen bu ölü ayakta
Boşvermek gerekiyor ya bazen
Gereksizce rap gündemindeyim
Yıllar geçsin içimdeki mahsen
Dibine çeken acıların demindeyim
Sözler ekledim, bekledim çok
Kimse gelmedi ve ben hep oradaydım
Sensiz tek bir hayalim yok
Diyenlerin hayali hiç olmadı saydım

Bak Biri kollarımda uyuyup gitmem diyordu gitti
Biri can verip de ölsem bitmez diyordu bitti
Yüreğim ses etmez inanır, sözler şerefsiz oldu
Bu yolun sonu yok ne olur söz verme sen de aşkım

Amerikaya gidene kadar bu şarkıyı tekrar tekrar dinledim. Bıkmadan, usanmadan. Bi ara uykuya dalmışım...

Güneş gözüme çarpıyordu, yanimda hosteslerden biri ingilizce bişey diyordu. Anlamıyordum, galiba uçak piste iniş yaptı. Sizde artik inin. Küfurde etmiş olabilir. Belli olmaz bu gavurlara.

Küçük çantamı alarak mini mini yürümeye başladım. Bavulumu o kadar zor aldımki. Herkez öküz gibi, maşallah boğa güreşi yerine bunları koysalar, daha ekşınlı olur.

Zoraki bir zamandan sonra zaferle bavulumu yukarıya kaldırdım. Başardım, ve ordan koşar adımlarla kaçtım. Bir adam benimi kovalıyodu lan, hay anasını belalım falanmı. Kiralık katilmisin lan. Bavulumla artık nasıl koşuluyosa koştum. Biri kolumu tutuncada çığlığı bastım. Aha sıçtım,

"Bırak lan kolumu. İmdaaaaaaat" Amerikada insanlar bölemi, takmıyolar. Yada türkçe söylediğim için anlamamışlardır. Olabilir

"Hanfendi sakin olurmusunuz. Sizi evinize bırakıcaktım. Vat dedin gulum. Ben o kadar koşim, kıçımdan terler aksın. Sen gel bana 'evinize göturmeye geldim' de.