Deadly Sins Series: Enticing Sin

Chapter 10

Nagising ako dahil sa magaan na haplos sa aking pisngi. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at bumungad sa akin ang napakaguwapong mukha ni Dos. Bigla itong ngumiti nang makita ang pagmulat ko.

“Hi... Did I wake you up?” mahina nitong tanong. “I'm sorry...”

“Kanina ka pa?” tanong ko pabalik nang hindi pa rin kumikilos mula sa pagkakasandal sa couch. Napaidlip pala ako sa ganitong posisyon.

“Hindi naman, medyo kararating lang. Are you okay?” ilang segundo pa akong nakatitig lamang at hindi sumasagot sa lalaki. Hindi ko maintindihan kung bakit parang gusto kong magsumbong sa kaniya.

“Am I a bad person?”

“W-what?” naguguluhan nitong tanong.

“Is hating your parents bad? Is hating one person who stole everything from you bad?”

“No? I guess? I think, that is the first reaction of every person who've been hurt. Hate. They'll despise the people around them who brings pain in their lives. So, it is still valid. Why? What happened?”

Ibinaling ko ang aking tingin sa harapan habang inaalala ang mga pangyayari sa pagitan namin ng pamilya ko.

“I...i don't like this feelings when I'm with my family. This feelings that I can't feel safe, I can't feel love.”

“We're talking about your family here, right?” paninigurado nito.

“Yeah...”

“Weird feelings of you, but I know there's a reason behind that.”

Bumuntonghininga ako at napapikit dahil sa bigat ng pakiramdam. Maiintindihan ba ako ng isang 'to? E wala naman atang problema sa buhay ito. Tss.

“There is,” I answered.

“And?” tumingin ako muli sa lalaki na naghihintay ng aking sagot.

“I have step-sister from my father and... Everything in my life changed when she came. Parang bigla na lamang akong hindi nag-e-exist sa family ko—sa parents ko. Ako ang totoong anak pero ako 'yong nakikihati sa lahat.” Mahaba kong saad habang nakatitig kami sa mata ng isa't-isa.

“I think, you have all the rights to be this mad of them. Huwag mong hahayaan na hindi mo makuha ang gusto mo at para sa 'yo. Kung alam mong may karapatan ka, why not fight for it? Don't just sit here and cry. Instead, think of the best way on how you'll take back what is yours. Okay? Always put yourself first in every decision that you'll make in your life. Be resilient, Mifi.”

Napangiti ako dahil sa kaniyang sinabi. Ang sarap sa pakiramdam na naiintindihan niya ako. Na may nakakaintindi sa 'kin maliban sa mga kaibigan ko.

“Thank you, Dos.”

“Anytime, but for now. Tayo muna ang maglaban. Sa kama mo o sa sofa?” napakagat labi ako dahil naisingit pa rin nito ang kaniyang kapilyuhan.

“Puwede naman na simulan dito sa sofa at tapusin sa kama, hindi ba?”

“Oh! Damn! Brilliant idea baby,” and then he grab my nape and kiss me.

Umibabaw ako rito habang siya ay nakaupo sa sofa. We kiss passionately. His hand now is caressing my curve unto my butt and squish it both cheek. I moaned while he doing it.

Hinubad ko ang damit nito at napatitig na naman sa kaniyang tattoo. Hinalikan ko muli ito pero ngayon ay pababa naman sa kaniyang panga. I slowly kissing him from his jaw, neck down to his chest.