06

39 15 1
                                    


Kim Seokjin's pov

ෂියාඕගෙ අපාට්මන්ට් එකේ ඩෝ බෙල් එක රිං කරේ ෂියාඕගෙ හස්බන්ඩ් ඉන්න එපා කියලා දහස් වාරයක් හිතින් ප්‍රාර්තනා කරලා... මේ ගෙවුන සතිය පුරාම අහස උසට වැඩ තිබ්බ නිසා මට ෂියාඕ ගැන බලන්න වෙලාවක් තිබ්බෙ නෑ....තුන් හතර වතාවක්ම රිං කරත් දොර ඇරියෙ නැති නිසා මම ෂියාඕ එනකන් ඉන්නවා කියලා හිතා ගත්තා....

පැයකට වඩා මම ෂියාඕගෙ අපාට්මන්ට් එක ඉස්සරහා හිටගෙන හිටියත් ෂියාඕ තාම ආවෙ නෑ. කකුල් දෙක රිදෙන්න ගත්තත් මම ඒ ගැන තැකීමක් කරේ නැත්තෙ ඊට වඩා මට ෂියාඕව මුන ගැහෙන්න තිබ්බ උවමනාව නිසා....අද මුලු දවසම උනත් මෙතන හිටන් ඉන්නවා කියලා හිතාගෙන මම ෂියාඕගෙ අපාට්මන්ට් එකේ දොර දිහා බලාගෙන බිත්තියට හේත්තු උනා.....පරන මතක හිත පාරවද්දි , මම උපරිම උත්සහා කරා ඒ දේවල් ගැන නොහිතා ඉන්න....සැරින් සැරේට ඇස් වලින් වැටෙන කදුලු අත් වලින් පීදන ගමන් පරන මතක අස්සෙ අතරමන් වෙලා හිටපු මම පියවි සිහියට ආවෙ අපාට්මන්ට් එකේ දොර ඇරුන නිසා....දොරේ හැඩ්ල් එකට අත තියාගෙන රතු වෙච්ච ඇස් එක්ක මගෙ දිහා බලං හිටියෙ ෂියාඕ....

"මෙතනින් යන්න.....තව ටිකකින් ජේහොන් එයි" මම හිටියෙ ෂියාඕ කියපු දේවල් ගැන සිහියකින් නෙමෙයි... අඩලම ඉදිමුන ඇස් , ඇදුමෙන් නිරාවරනය වෙලා තිබ්බ තැන් වල තිබ්බ තද දම්පාට පැල්ලම් , තුවාල වෙච්ච මූන...... අඩියට දෙකට ෂියාඕවත් ඇදගෙනම අපාට්මන්ට් එක ඇතුලට  ගිහින් දොර වහලා ෂියාඕව පපුවට තදින් තුරුක් කර ගත්තා..

"ජි........ජින්........මාව ආතාරින්න....." ෂියාඕ මගෙන් ගැලවෙන්න උත්සහා කරන හැම වතාවකම මම තවත් තදින් තුරුල් කර ගත්තා....

"මට සමාවෙන්න දෙයියනේ............මට සමාවෙන්න ෂියාඕ...මට සමාවෙන්න........" මම දන්නෙ නෑ මම කොච්චර වෙලා ඇඩුවද කියලා......ඇස් වලින් වැටෙන කදුලු වල සීමාවක් නැති තරම්....සිය සැරේකට වැඩිය ෂියාඕගෙන් සමාව අරන්  මගෙ  කටින් වචන පිටවෙන්නෙ නැති තරම්..හදවත වේදනාවෙන් කීරි ගැහෙද්දි ෂියාඕගේ මූන අත් දෙකෙන්ම අල්ලගෙන එයාගෙ මූන දිහා බලදි නිමක් නැතුව ෂියාඕගෙ ඇස් වලින් කදුලු බේරුනා...ඒත් ඒ කදුලු වල ගැබ් වෙලා තිබුනෙ මොන වගේ හැගීමක්ද කියලා කියා ගන්න බැරි තරමට ෂියාඕ මගෙ දිහා බලං හිටියෙ හිස් බැල්මකින්

𝐌𝐲 𝐏𝐮𝐫𝐩𝐥𝐞 𝐇𝐲𝐚𝐜𝐢𝐧𝐭𝐡 || 𝐊𝐒𝐉 ✔ (Completed) Where stories live. Discover now