Jm - අපි යන්නේ ලන්ඩන්...!
* මොකක් අප්ප!...
මට දැන්ම යන්න ඕනේ..
මට එයාව තනි කරන්න බැහැ...Jm - තනි කරන්න තරම් එයාට ප්රශ්නයක් නැහැ ටේ..අනික යුන්ගි ත් ඉන්නවා..
* ජිමීන්....!!!!!
ඔයා එදත් කරේ ඕක..ඔයා එදා එහෙම කරාට මට බැහැ.... .මට බැහැ ආයේ වරද්ද ගන්න...
අනික එදා උනත්..
Junkook මන් වෙනුවං තව ටිකක් හිටියා නම් මෙහෙම නොවෙන්න තිබ්බ..
ඉතින් මන් දන්නවා මට දැනුනේ කොහොමද කියන්න මට බැහැ එයාව එහෙම තනි කරන්න මන් යන්න ඕනේ..Jm - ටේ..!!
ඔයා මගේ පුතා ..
මට බැහැ ඔයාට මෙහෙම වෙන්න දෙන්න..* මං පිළිගන්නවා අප්ප..
ඒත්!
අඩුම තරමේ ඔයා ගේ යාලුවට වෙච්ච අසාධාරනේ වෙනුවෙන් වත් ප්ලීස් අප්ප.....Jm - මං දන්නේ නැහැ ටේ ඔයා මොනවා කරන්න හදනවා ද කියල..??
* ජිමීන් ඔයා ඔයාගේ යාළුවා ව අවිශ්වාස කරන්න ගත්තේ කවදා ඉඳන් ද..?
Jm- ...
ජිමීන් ඔලුව දෙපැත්තටම වැනුවේ..එක වෙලාවකට යාළුවා අනික් වෙලවකට පුතා .!!!
මේ කිසී දෙයක් හිත ගනන් බැරුව..ජිමීන් වාහනේ නතර කරන්න කියන්න යන විදිහ බලාගෙන ටේ ලාවට හිනා උනේ..
මං දන්නවා ජීමින් ඔයා මාව තනි කරන්නේ. නැහැ කියන්න..ටේ එයාටම තනියම මුමුනද්දී..
යුරා හිටියේ එයාගේ අලුතින් ගත්ත ගෙදර ... කන්නාඩිමේසේ උඩට වෙලා එයාගේ හැඩ බලන ගමන්..
එයාගේ සාර්ථකත්වය මතක් කරමින්...එයාගේ රුම් එකේ දොර ඇරිලා ගිහින් බිත්තිය වැදුන සද්දෙට එය ගැස්සිලා පිටිපස්ස බැලුවා..
කොච්චර හයියෙන් දොර ඇරිය ද කිව්වෝත් කන්නඩීමමේසේ උඩ තිබ්බ සෙන්ට් බෝතලයක් බිමට වැටිලා කුඩු උනා...Y - ඕහ් කුකී...!
ඔයාට මන් නැතුව තාමත් ඉන්න බැහැ නේ..විවර උණ දොර දිහා බලන් ඉද්දී දැකපු රුවත් එක්කම...
කුකී තමන්ව ආයෙත් හොයාගෙන ආපු එකට සතුටු උන යුරා වේරි මතේ ඉන්න කුකී ගාවට ගියේ ඇගේ තිබ්බ බාත් රොබ් එක කකුල් දේකට ගාවට වැටෙන්න සලස්වලා..
YOU ARE READING
••° Again °••. TK // Completed//
Fanfictionප්රේමය හමුවන්නේ සියල්ල අහිමි වූ පසුත් අත් නොහළ තැනයි..🍂 The past repeats it self.... යුන්...ගි......ඔ... ඔයා....! මාව පහු කරන් ගිය හුරුපුරුදු මූණ දැකලා හිතලා නොවුනත් මගේ කටින් ඒ වචන පිටවුණා.... ඒ වචන වලට ආපහු හැරිලා බැලුවේ නැතත් එයා එතනම නතර වෙලා...