Chapter 18

16.6K 504 38
                                    

Alexa's pov


"Why are you doing this Lexi? Sinasaktan mo sarili mo!" sermon sa akin ni Eris. Kasalukuyan kaming na dito sa parking lot ng Palcon Restaurant kung saan magkikita si Trish at Dylan. Pinareserve ko kasi ang buong restaurant na iyon para lamang sa kanila.


"I'm doing this for him Eris. Kung masaya siya, masaya na din ako." Sabi habang pinaandar na ang kotse ko.


"Lexi naman e!" nirinig ko na lang ang pag-iyak ni si Eris kaya naman wala akong nagawa kung hindi ang ihinto muli ang sasakyan at humarap sa kanya.


"Nakakainis ka na kung alam mo lang. Naiinis ako sayo kasi mahal mo si Dylan. Naiinis ako mas inuuna mo pa siya kaysa sa sarili mo. N-naiinis ako sayo kasi....kasi..."


Bigla ko siyang niyakap. Alam ko namang nasasaktan din siya sa ginagawa ko. Naapektuhan din siya. I love my bestfriend so much. Siya ang kasama ko sa lahat. Hindi niya ako iniwan. Kung wala siya matagal na siguro ako sumuko.


"Huwag ka na umiyak bestfriend. Im sorry kung nasasaktan ka."

"Hey, bakit ba kung makayakap ka parang aalis ka?" naiyak na ako.

"Eris, thank you sa lahat. Ikaw na lang ang meron sakin. I lost my ate, my parents pati si Dylan."

"B-bakit ba Lexi?"

"Nothing."

"Ayoko ng ganyang sagot Lexi. Please..."

"If one day I die...."

"Don't say that-"

"No Eris, that time will come. I know. Nararamdaman ko. Kaya gagawin ko kung alin sa tingin ko ang tama."

"Lexi naman..."

"I love you bestfriend. Support me na lang please. Yun ang kailangan ko sa ngayon." I heard her sigh and hug me back.

"Love din kita...bestfriend ko."


Dylan's pov


Hindi ko alam na ganito ang dadatnan ko ngayong gabi sa Palcom. Rented buong restau. May set table with candle. Ang dami din flowers. Kinakabahan ako at hindi ko alam kung para saan ang kabang iyon. Magtatapat na ako kay Trish. Thanks to Alexa's help. But on the other side, masakit sa puso. Ewan ko kung bakit. Nahihirapan akong tanggapin na ginagawa ito ni Alexa.


"Sir...on the way na daw po sila." sabi nung waiter.


Iba talaga ang pakiramdam ko sa mga oras na ito. Maya maya pa ay dumating ang kotse ni Alexa. Pagkakita ko pa lang sa kotse na ay pakiramdam ko na doble lalo ang kaba ko. Unang bumaba si Alexa. She's wearing a yellow dress with light make up. Ang ganda talaga niya. Tama ba tong gagawin ko? Dapat ko pa bang ituloy? Nang magtama ang mga mata naming ay natigilan ako. Parang bumagal ang lahat ng kilos sa paligid ko at naka focus lang kay Alexa. She smiled at me pero kita ang lungkot sa mata niya.



Trish's pov


Hundred TearsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon