⁹İsim

29 5 22
                                    

"Hava karardığında gel bize, o zaman göstereceğiz sana kimliğimizi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Hava karardığında gel bize, o zaman göstereceğiz sana kimliğimizi.„

.
.

"İyiydi! Son bir kez bridge alalım bitiyor."

Jean, baş parmağını havaya kaldırıp önündeki camın ardındaki Orpheus'u onayladı. Kayıt stüdyosundaki Orpheus ise usulca boğazını temizleyip yeniden mikrofona yaklaştı ve bakma gereği duymadığı elindeki kağıdı pantolonunun arka cebine sıkıştırdı. Saatler önce alttan at kuyruğu yaptığı uzun saçları şu an salıktı ve yüzünün birçok bölümünü kapatıyordu. Kayıt stüdyosunun içerisindeki klima bozuk olduğu için sıcaktan terleyen alnına yapışan saç telleri onu fazlasıyla çekici gösteriyordu. Uzun ve kemikli parmakları ile birlikte mikrofonun gövdesini kavradı. Kulaklığının tekini kulağının arkasına alıp Jean ve Tommy'nin başlama komutunu bekledi.

Tommy tepesinde topuz yaptığı uzun saçlarına her saniye yeni bir kalem tutuşturup Orpheus'u dinlemeye devam ediyordu. Bütün enstrüman kayıtları bitmişti. Dün sabahtan beri başladıkları son hazırlıkların bitişi nihayetinde bu sabahı bulmuştu. Bu akşam da Chester'ın yapımcı için kiraladığı bir mekanda ilk şarkılarını çalacaklardı.

Kaydettikleri ilk şarkıları olmasına rağmen yüzlerinde heyecana dair bir ışık kalmamıştı. Hepsi çok yorgundu. Uykusuz ve bitik bir durumdaydılar. Bu iş için kendilerini zorlamışlardı. Sebebini kimisi bilmese bile garip bir şekilde tüm enerjilerini bu şarkıya yatırmıştı herkes. Bu yüzden kaydettikleri bu ilk şarkının başarılı olması gerekiyordu. Günlerdir üzerinde yatıp kalktıkları nota kağıtlarının bir getirisi olmalıydı. Uyku yerine sigara dumanı çektikleri saatlerin hain çıkmaması şu anlık tek umutlarıydı.

Jean kapanan göz kapaklarını açık tutmaya çalışıp önündeki birkaç düğmeye bastı ve artık son kelimelerini söyleyen Orpheus'u bekledi. Hemen yanında oturan Tommy ise yüzündeki yorgunluk ifadesiyle birlikte heyecanla Orpheus'u izliyordu. Bunu fark ettiğinde önündeki sigara izmaritlerinden oluşan yığından bir tane izmarit alıp ona fırlattı.

"Hey!"

Tommy, burnuna gelen izmariti elinin tersiyle itekleyip Jean'e ters ters baktığında Jean omuzlarını silkti. Ayık kalabilmesi için ufak bir adrenaline ihtiyacı vardı ve şu an onu Tommy'e sataşmakla gidermeye çalışıyordu.

"Ne?"

Jean kıkırdayıp önüne dönerken Orpheus da kendisine ayrılan görevi başarıyla tamamlamıştı. Şarkı sözlerinin yazımında da imzasını taşıyan Orpheus hafifçe eğilip kendisini alkışlayan ikiliye usulca teşekkür ettikten sonra kayıt odasının kapısına doğru adımladı. Tahta kapıyı açıp dışarı çıktığında uzun kanepede oturan ikiliye baktı ve saçlarını toplamaya başladı.

NOVASTELLAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin