𓆩𝐌𝐲 𝐂𝐨𝐧𝐭𝐫𝐨𝐥𓆪𝐌𝐢𝐫𝐚 𝐇𝐚𝐫𝐠𝐫𝐞𝐞𝐯𝐞𝐬

10. bölüm~Antreman

mira'dan~

Bir süre sonra herkesin uyuduğundan emin olduktan sonra yavaşça kütüphaneye doğru ilerledim. Her adımda çıtırtı sesleri geliyordu

Mira:siktiğimin ahşap evi, az sessiz ol

Kütüphaneye gelmiştim, Yavaşça kapıyı açtım tabi ne kadar sessizce açtım Allah bilir. Hemen kitabı koyduğum yere gittim. Ancak kitap koyduğum yerde değildi.

Mira: Lan, kitap nerede?

o sırada arkamdan bi ses geldi. Ben'in elinde ki kitap? Benim kitabım.

Ben:Bunu mu arıyorsun mira? Aslında 08 de olur niye olmasın, değil mi mira?

Mira:Ben ne diyorsun??

Ben:Ah hadi ama salak olduğunu biliyordum da bu kadar değildir diyordum.

Mira:Senin ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu ben?

Ben:Yok sağırım ben.

mira:Ne?

Ben bir anda kitabı bana doğru fırlattı. Hadi ama ne yapıyorsun ben.

Ben: Sen buraya ait değilsin.

Mira:İyice saçmaladın ben ,bravo.

Ben elleriyle beni geri iterek sürekli üstüme doğru yürüyordu.

Ben: Senin bir evin yok, senin bir evrenin yok, Senin bir ailen yok!

[Yazar:Senin kocanın evi yok Miraa!]

Ağlamak üzereydim, haklıydı. Sözleri kalbime birer bıçak misali saplanıyordu. Benim için şimdiye kadar 'aile' kavramı sadece bir kelimeden ibaretti.Zor olsa da ağlayarak konuşmaya çalıştım.

Mira:Ben...

Ben:Ne? haklı değil miyim? Konuşsana!

Ben'in gözlerinin içine bakıyordum sadece. Susmalıydım, susmak zorundaydım. Haklıydı, en canımı yakanda buydu. Ben bir anda beni ahtapot kolları ile geriye savurdu kafamı çarptığım da tek hatırladığım ben'in gözündeki nefretti.

•
•
•
Bir anda nefes nefese gözümü açtım. Ve yüzümden ılık ve yavaş şekilde akan kan'ı hissetmem uzun sürmedi

Mira:Hadi ama, yine mi be.

Burnum kanıyordu lavaboya gidip burnumu temizledim ardından saate baktım daha geceydi Kütüphaneye inebilirdim, ama yapmadım. Korktum. Gördüğüm bir rüya olabilirdi ama gerçek olmayacak anlamına da gelmiyordu. Odama geri döndüm camın önüne bir sandalye koyup oturdum. Gördüğüm rüyayı düşündüm. Zaten orada da sızıp kalmışım.

Klaus:UYAN GÜZEL AÇ GÖZÜNÜ

Mira:Lan-

ve patt yerdeyim, Hadi ama Klaus elindeki tencere ve kaşığı davul gibi kullanarak gelmen şart mıydı?

Mira:Ya Klaus ne yapıyorsun ya

Elimi belime koyup ovuşturarak yerden kalktım.

Klaus: Yatağını mı kaybettin de sandalyede uyuyorsun?

Mira: Hee gece gece bir çılgınlık yapayım dedim ,olmuş mu-

Ben daha cümlemi bitirmeden Klaus bana doğru koşup sarıldı ve kafamı öpmeye başlamıştı bile.