five.

130 27 51
                                    

"you walked into my life like you had always lived there,

like my heart was a home

built just for you."

--- ☆ • ♧ • ♠️ • ♧ • ☆ ---

        Adrien elindeki bezi pencerenin pervazına sürdü ve çıkan tozu görmesi ile yüzünü buruşturdu. En son ne zaman bu odayı temizlediğini hatırlamıyordu, ancak böylesine kötü bir durumda olacağını tahmin etmemişti.


        Bu sırada, birkaç metre ötesindeki lacivert saçlı kız ayağıyla süpürgenin tuşuna bastı ve sırtını duvara yasladı. "Beni," dedi alnında biriken teri silerken. "Böyle bir odada ağırladığına inanamıyorum. Hastalanmamam bir mucize sanırım."


"Üzgünüm, eğer beni öldürmeye çalışacağını bir hafta önceden bildirseydin gerekli hazırlıkları yapardım."


       Marinette kahküllerini geriye attı ve dilini çıkardı, ardından kendini yatağın üzerine bıraktı. Saatlerdir odayı süpürüyordu ve iliklerine kadar yorulmuştu. Kendi evinde bile böylesine detaylı bir temizlik yapmadığına emindi.


       Birkaç dakika soluklandıktan sonra yatakta yan döndü ve temizlik bezini sıkan Adrien'a baktı. "Bana giyinecek yeni kıyafetler ayarlamalısın," dedi üzerindeki 4 beden büyük pijamayı göstererek. "Evin içerisinde bunlarla gezmek istemiyorum."


       "Neden dolabımdan kendine uygun bir şeyler bulmuyorsun?" Sarışın genç bezi kovanın içerisine bıraktı ve memnun bir şekilde gülümsedi. Ardından, kendisi de yatağın köşesine oturdu. Karyola eski olduğu için ikisinin de ağırlığını taşımakta zorluk çekiyor, en ufak bir hareketlerinde gıcırdıyordu.


       Marinette bir süre düşünür gibi tavandaki avizeye baktı, ardından kafasını yana çevirdi. "Senin kıyafetlerin ile evsiz gibi görünüyorum."


"Teknik olarak öylesin."


"Bu evin artık bana da ait olduğu konusunda anlaştık sanıyordum."


        "Peki, peki." Adrien gülerek kafasını sağa sola salladı, ardından genç kızın yanına uzandı. Tavanda, yıllar önce yapıştırdığı neon yıldızları görmek mümkündü. Ev anneannesine ait olduğu için, küçüklüğünde bu odada defalarca kez yatıya kalmıştı.


        İki genç de temizlikten dolayı fazlasıyla yorulmuştu, bu nedenle tek kelime etmeden uzanmaya devam ettiler. Ancak, yalnızca birkaç dakika sonra, Adrien aklına gelen fikirle kafasını yana çevirdi. "Eğer bana vücut ölçülerini verirsen," dedi heyecanlı bir şekilde. "Senin için yeni kıyafetler dikebilirim."


"Dikiş yapmayı biliyor musun?"


"Tabii ki! Benim profesyonel bir tasarımcı olduğumu unutuyorsun sanırım."


        Marinette haylaz bir şekilde gülümsedi ve gözlerini birkaç kez kırptı. "Yıllardır hiçbir şey dikmediğine eminim, Adrien. Yoksa..." dedi şeytani bir sesle. "Sadece benim beden ölçülerimi mi öğrenmek istiyorsun?"

heartless |adrienette|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin