heartless |adrienette|

six.

"if i had my life to live again, i would find you sooner."

--- ☆ • ♧ • ♠️ • ♧ • ☆ ---

"Adrien... Bu ne?"

"...Eskiz?"

        "O kadarını ben de anladım." Marinette gözlerini devirdi ve masanın üzerine yayılmış kağıtlara baktı. "Ancak, senden evde giyebileceğim kıyafetler istemiştim. Neden bana elbise ve ceket tasarımları gösteriyorsun?"

       Adrien duyduğu soru üzerine kafasını kaldırdı ve yanında duran genç kıza baktı. Sarı bukleleri arasından görünen gözleri, şaşkınlıkla açılmıştı. "Evde elbise giyemez misin?"

"Hangi yılda olduğumuzu sanıyorsun? 1950'de falan mı?"

       "Hayır ama..." Genç adam cümlenin devamını getirmeden eskizlerini gözden geçirdi. Bunlar, moda haftası için hazırladığı ama fazla sade bulduğu tasarımlardı. Yeni bir tasarım yapmak yerine, Marinette'e bunlardan birini dikebileceğini düşünmüştü.

       Hayal kırıklığı ile nefesini dışarı verdi ve çalışma masasının çekmecelerini karıştırdı. Belki, birkaç yıl öncesinin tasarımları arasından uygun bir şeyler bulabilirdi. Yine de Marinette'in hoşuna gideceğinden şüphe duyuyordu.

       Çıkardığı dosyaları karıştırdı ve birkaç tasarımı daha Marinette'e gösterdi, ancak genç kız teklifleri anında reddetti. Evde tulum giyinmek ya da mini etekle dolaşmak da istemiyordu.

       Adrien en sonunda pes edercesine dosyaları kapatıp masadan kalktı. "Sanırım," dedi yorulduğunu belirten bir sesle. "Yeni tasarımlar yapmamız gerekecek."

        "Bu kadar büyütülecek bir şey yok ki," Marinette sırtını duvardan ayırdı ve odada duran mankenlere baktı. Ardından, arkasına dönüp Adrien ile göz göze geldi. "Sadece birkaç tişört, sweatshirt, eşofman altı ve şort istiyorum."

       Sarışın genç sessizce Marinette'e izledi, ardından hafifçe gülümsedi. Cevap vermek yerine masadan kalktığında dağılan kağıtları ve kalemleri düzeltmeye başladı. Bu sırada, genç kız ile göz göze gelme gereği duymadan "Haklısın," diye mırıldandı. "Ben sadece, senin için güzel bir şeyler dikmek istemiştim."

Bu cümleyi duymak, Marinette'in geri adım atması için yeterliydi.

        Genç kız ne cevap vereceğini bilemiyordu, bu nedenle kendi etrafında dönmek ve saçıyla oynamakla yetindi. Ardından, Adrien tasarımlarını çekmeceye koyarken, tüm cesaretini toplayıp ona yaklaştı. "Eğer benim için bir şey dikmek istiyorsan," dedi her zamanki alaylı ses tonunu kullanmaya çalışarak. "Tasarımını da benim için yapman gerekmez mi?"

"Eğer tasarımı sana özel yaparsam, elbiseyi giyecek misin?"

"Belki... Ama önce evde giyebileceğim şeyler yap lütfen!"

       Adrien aldığı onay karşısında sevimli bir şekilde gülümsedi ve mankenlerin yanındaki devasa dolabı açtı. Tahta raflar, kaliteli kumaş ve desenli tüller ile doluydu. Yandaki şeffaf kutularda ise kurdele ve düğme gibi aksesuarlar göze çarpıyordu.