İNSANLAR GARİP

Yakalandıkk

Arden masanın altında doğru zamanı beklerken içeri giren kadının söyledikleri ile şaşkına uğramıştı.
Kadının söylediklerini anlamlandırmaya çalışırken aklına geçen gün babasının izlediği belgesel geldi aslanların olduğu bir belgesel .Kadının söylediklerini tekrar düşündü "vahşi bir aslandan farksız" annesinin babasının aslan olduğunu düşündü ,hatta dünyadaki herkesin aslan olduğunu sadece kendisi hariç.
Bütün insanların ona saldırdığını düşünüyor o anki çaresizlik hissini iliklerine kadar hissediyordu. Diğer söylenenler umrunda bile değildi zaten yaşı onları anlamaya yetmezdi. Bu düşünceler aklında dolanırken titremeye başladı ödü kopuyordu.

Hep yalnızlıktan korkar gece tek başına uyuyamazdı bile ailesinin ona düşman olduğunu düşünmek dahi canını acıtmıştı. O daha 5 yaşında bir kız çocuğuydu sevgi ilgi ister ortalıkta dolaşıp dururdu ama şuan çok korkuyordu ve nerde olduğunu unutmuş gibi titriyordu . Ardından bir çığlık sesi ile irkildi kafasını kaldırmasıyla o kadın ile göz göze geldi ardından kadının altındaki adama altemur beye baktı. Şuan daha çok korkmuştu arden ve daha çok titriyordu.

Altemur Arden'i gördüğü gibi sandalyesinde kalktı . Arden'i kolundan tutup hem bağırıyor senin burda ne işin var diyor hemde odasından sürükleyerek çıkarıyordu.

Açelya bir süredir Arden'i arıyordu . Küçük kızı oturttuğu yerde yoktu nerde olabilir diye düşünürken...

Altemur sinirle ses yalıtımı olan odasından çıktı ve Arden'i Açelya'nın önüne fırlattı. "Küçük bir çocuğa bile sayıp çıkamiyormusunuz? Bu piç artığının benim odamda ne işi var? Siz salak misiniz? "Daha konuşmaya devam edecekti sinirini daha küsamamıştı ancak Anda onu susturdu ve "Duymaması gereken herşeyi duydu Altemur ne yapıcaz ? " dedi . Altemur ise derin bir iç çekerek " Sen patrona haber ver ve aleti getir "dedi ....