შურისძიება (დასრულდა)

☆5☆

2 კვირის შემდეგ

მთელი ორი კვირა არსად წავსულვარ, სახლში ვარ ჩაკეტილი და ვფიქრობ იმაზე თუ როგორ უნდა მეძინა შური ჯიმინზე. მან მე საყვარელი ადამიანი წამართვა, ადამიანი რომელიც გაცნობის დღიდან ჩემთანაა, მას არ ადარდებდა ჩემი წონა და არც სიმახინჯე, ყოველთვის ამბობდა რომ მზეთუნახავი ვიყავი.

მოგონება

-ჩემი მზეთუნახავი სადაა_შემოაღო ოთახის კარები
-რა მოხდა ქუქ_ნამტირალები ხმით ვუთხარი
-რამე მოხდა პატარა!
-არაფერი! უბრალოდ ჩემს კლასელებს შევხვდი, მართალია ვერ მიხვდნენ ვინ ვიყავი მაგრამ მაინც გული მეტკინა
-კარგი რა! დაივიწყე ისინი!...გინდა ვცემო!
-ხომ არ გააფრინე! იმ საზიზღების გამო არ იჩხუბო!
-ჩემი პატარა!...მაშინ აღარ იტირო
-კარგი_მაგრად მომხვია ხელები

ახლანდელი დრო

-ნეტავ ახლა რას შვები ქუქ_უცებ იდეალურია გეგმამ დამარტყა თავში

-ზუსტად😏...ბატონო ჯიმინ გეფიცები ისეთ რამეს გაგიკეთებ რომ სიკვდილი მოგინდეს😏

მეორე დილით
როგორცკი გავიღვიძე მოვემზადე, გემის მიხედვით ძალინ გამომწვევად ვიცმევ რადგან ვიღაცა გავაბრაზო 😏

როგორც იქნა სკოლაში დავბრუნდი, მხოლოდ ერთი დღე გავატარე აქ, ახლა კი ისევ დავბრუნდი.

პირველი კლასში არ შევსულვარ პარალელ კლასში შევედი სადაც ჯიმინი სწავლობს.
კლასში რომ შევედი ჯიმინის მწველი მზერა ვიგრძენი მაგრამ დავაიგნორე. ერთ-ერთ მოსწავლესთან მივედი და მაგიდაზე დავჯექი
-არ გინდა დღეს საღამოს სადმე წავიდეთ!_საღეჭ რეზინს პირში ვატრიალებ და ისე ვესაუბრები. ის ბიჭი პირ ღიამ მიყურებდა, მაგრამ მაწყობს სულელი ბიჭი ამ შემთხვევისთვის
-კ...იიი!_ძლივს წარმოთქვა ორი ასო
-კარგი მაშინ ჩემთან გელოდები!_მერხზე ჩემი მისამართი დავუტოვე და გამოვედი

ვაუ ეს რა რთული ყოფილა...
წარმატებები მე!

ჯიმინის pov:
ერთი ამას შეხედეთ, გოგონას ჩაცმა ცოდნია😏 რა კარგია როცა იცი რომ შენთვის იცვამს ამას...მოიცა სად მიდის...ამასთან რა უნდა (წარბშეკრული ვაკვირდები რიას)

-არ გინდა დღეს საღამოს სადმე წავიდეთ!
-კ...იიი!
-კარგი მაშინ ჩემთან გელოდები!_მერხზე მისამართი დავუტოვე და გავიდა. ეს რა კარგადაა, სიბრაზემ ამიტანა. კიმ რია მაინც ჩემი გახდები

რიას pov:
გოგონებთან ერთად კაფეტერიაში წავედი, იქ კი ისევ ჟინს შევხვდი რომელიც ისევ და ისევ მაკვირდება ხოლო თეჰიონი კი რაღაცას მაჩვენებს
-გამარჯობა!_ყველას მივესალმეთ, ახლაღა შევამჩნიე ჯიმინი, ზუსტად ეს მინდოდა
-დღეს საღამოს რას აკეთებ!
-არ მცალია, ჩემი მეგობარი მოდის_თან ჯიმინს ვუყურებდი რომელიც ეჭვიანობისგან სულ გაწითლებული იყო
-რია გავიგე რომ შეყვარებული მოგიკვდა!_ამაზე ცოტათი ცუდად გავხდი, მაგრამ თავი ხელში ავიყვანე
-მართალია ჯიმინ მომიკვდა და გეფიცები იმას ვინც ამის გაკეთება აიძულა ცოცხალს არ დავტოვებ!
-კარგია! იმედია იპოვი_რანაჯრად საუბრობს, ეტყობა რომ მისი ბრალია

გაკვეთილებმა ჩვეულებრივ ჩაიარა, სახლში მივედი და იქ უკვე დამხვდა ის ბიჭი. თან მოტკეცილი შარვალი და გამჭირვალე მაისური ეცვა, ეს რაზე ფიქრობს ნეტავ...
-აბა დავიწყოთ!_ჩემსკენ დაიწყო სვლა
-არაფრის დაწყებას ჯერ არ ვაპირებ_გვერდი ავუარე და სამზარეულოში შევედი
-რისთვის დამიბარეს აბა!_ისიც უკან გამომყვა
-თუ იმას გააკეთებ რასაც მე გეტყვი მიიღებ!_მანაც სულელივით თავი დამიქნია. ჩემი გეგმა გავაცანი, მთლად ბოლომდე არა. მხოლოდ ის თუ რას ევალებოდა მას, ისიც მარტივად დამთანხმდა
-კარგი!....ისე რა გქვია!
-ჰოსოკი!_ახლაღა მივხვდი ვინც იყო
-მოიცა!...შენ ის ხარ ადრე რომ შევხვდით!
-როდის_ეჭვისთვალით შემომხედა
-,,ვეცდები არა!...თუ შენ მიზნად დასახავ გამოგივა!...მიზანია საჭირო რომ რამე გამოვიდეს!" ეს შენ მითხარი_ბედნიერმა ვუთხარი
-მოიცა შენ ის მსუქანი გოგონა ხარ!...ვაუ როგორ შეცვლილხარ!
-ხომ ასეა_მორცხვად ვთქვი
-მოიცა ეს ის ჯიმინია?
-ხომ...მის გამო ჩემი შეყვარებული მოკვდა!
-ამ...ახლა გასაგებია რატომ მთოხევე ამის მოძიება!

* ੈ✩‧₊˚* ੈ✩‧₊* ੈ✩‧₊˚* ੈ✩‧₊* ੈ✩‧₊˚* ੈ✩‧₊
ესეც ახალი💜
ეს თავი ცოტა უინტერესოა🥲😔