☆7☆

533 22 19
                                    

ავტორის pov:
ჯიმინმა მთელი ღამე ფიქრში გაატარა, იმიტომ კი არა რომ გოგონა რომელიც უყვარდა იმის დას შეხვდა...იმაზე რომ სხვა შეუყვარდა...წლებია გოგო არ ყვერებია, მისი ყოფილი შეყვარებული იყო პირველიც და უკანასკნელიც მის გულში. მაგრამ ეს ასე არ აღმოჩნდა, სხვა გოგონამ დაიკავა მისი გული. გოგონამ რომელიც ერთი დღისთვის უნდოდა მაგრამ არ გამოუვიდა, ამისთვის ბრძოლის დროს კი იგი შეუყვარდა... მას უნდოდა როგორმე მაინც მისი ყოფილიყო...ერთი ღამით მაგრამ ახლა ეს აღარაა მას უნდა რომ ის სულ მის გვერდით იყოს, მაგრამ ეს არ გამოუდის...ვერ აწონებს რიას თავს.

რია არაა გოგო რომელიც ვინმეს უბრალოდ დათანხმდეს რამეზე, ის ჯიუტი და მტკიცეა...მაგრამ მისი საყვარელი ადამიანის სიკვდილმა სრულიად შეცვალა, ახლა ყველაფერზეა წამსვლელი შურისძიების თვის.

....
როგორც იქნა ჯიმინი მიხვდა რომ რიას ბოდიში უნდა მოუხადოს და შემოირიგოს.
სკოლაში წავიდა, ძალინ ჩვეულებრივად ჩაიცვა. ეს მისი სტილი არა მაგრამ უნდა რომ რიას გული მოიგოს და ამას რითი აპირებს...უნდა რომ საყვარელი ბიჭი გახდეს როგორიც გოგონებს მოწონთ
....

-დილამშვიდობისა ყველას_ახლად სასადილოში შესული ჯიმინი პირდაპირ მის მეგობრებთან მივიდა სადაც რიაც იყო და ვიღაცას კალთაში ეჯდა. ამან ჯიმინი განარისხა, რომ როგორც კი შენიშნა თავის ადგილს დაუბრუნდა
-დილამშვიდობის საყვარელო
_საყვარელი ხმით ესალმება რია
-საყვარელო!_თვალებით რაღაცა აჩვენებს თეჰიონი რიას, მან კი დააიგნორა
-ისე წვეულებას ვაწყობ და არ მოხვალთ!_აზრი გამოთქვა მინამ, ყველა დათანხმდა. მალევე ზარი დაირეკა, ყველა თავის კლასში წავიდნენ. რიას გვერდით ჯიმინი მიუჯდა
-სკოლის მერე შემხვდი!
-სად?_ჩუმად თქვა რიამ
-გარეთ! სადღაც წაგიყვან!
-კარგი_ირონიულად ჩაიღიმა რიამ

რიას pov:
გაკვეთილები დასრულდა, ახლა ჯიმინთან მივდივართ..._აჰ ჯიმინ როგორი სულსწრაფი ყოფილხარ!_უცბად გავიფიქრე
-მოვედი! აბა სად მივდივართ?
-ნახავ_მანქანკს კარი გამიღო და შიგნით ჩავჯექი, თვითონ გვერდით მომიჯდა და მანქანა დაძრა.
_სად მივდივართ....ეს რა ძველი სკოლაა! აქ რა ჯანდაბა მინდა!_ვფიქრობდი ჩემთვის. მალევე მანქანა გაჩერდა და გადმოვედით
-წამოდი რაღაცას განახებ!_შიგნით შევედით, აქ აღარავინ იყო-აქ რა მოხდა!
-დაიწვა!...და ალბათ ის გოგოც იმას მიყვა!_სიცილი დაიწყო მე კი სულაც არ ვიყავი სიცილის ხასიათზე, ოთახები მოვიარე სადაც დამწვარი ხის ფიცრები ეყარა
-ეს ჩემი კლასია...აქ მე ვიჯექი...აი იქ კი უშნო!_ხელი ჩემი ყოფილი ადგილისკენ გაიშვირა
-უშნო?!....
-ხომ! ერთი გოგო იყო...აჰ ნეტავ განახა რას გავდა, მსუქანი დიდი ყბა, მის კაბაზე ბევრჯერ მოძვრა ღილი იმხელა იყო_სიცილო დაიწყო, მე კი ეს სიტყვები შინაგანად მწვავდა
-და ეგ დასაცინია?_სერიუზული სახით ვკითხე
-პატარავ! იცი როგორი უშნო იყო...აი შენნაირი გამხდარი, ლამაზი კი არ ყოფილა_ჩემთან მოვიდა და წელზე ხელები შემომხვია_ნეტავ შემეძლოს და ერთი კარგად დარტყმა შევძლო_
-ჯიმინ სიმსუქნე დასაცინი არაა...ან სიმახინჯე, ყველა ლამაზი არ იბადება!
-კარგი რააა! შენ ხომ დაიბადე...თან ულამაზესი ხარ! აი რა მიყვარს შენში_ძლივს მოუახლოვდა ჩემს გემის მთავარ ნაწილს
-გიყვარს...რაა_ვითომდა დაბნეულმა ვკითხე
-შენ!...შენ მიყვარხარ რია!...გახდები ჩემი შეყვარებული
-დაუფიქრებლად_ამაზე ჩემს ტუჩებს შეეხო მისი. თვალები დავხუჭე და ჯონქუქი წარმოვიდგინე, მისი ტკბილი კოცნა

-წავიდეთ_ხელი მომკიდა და გარეთ გამოვედით, დიდხანს ვისეირნეთ. მალევე სახლში მივედი, გამოვიცვალე და წვეულებაზე წავედი. იქ იმდენი ხალხი იყო ძლივს ვიპოვე ჩემი მეგობრები

ახალი ბიჭი გავიცანი. წვეულებას ჩვეულებრივ ჩაიარა, ჯიმინმა გამოაცხადა რომ ერთად ვიყავით. ნუ ჩვეულებრივი წვეულება იყო, ვინ ვისზე იყო მიკრული ვერ გაიგებდი.

დიდად ასეთ ადგილებს ვერ ვიტან, თან არც ვარ კარგ ხასიათზე ამიტომ მალევე წამოვედი, ნამჯუნმა გამაცილა. ისიც ჩემთან ახლოს ცხოვრობს. სახლში ბებია დამხვდა
-ბებო!_მისკენ გავიქეცი და მოვეხვიე
-რა იყო ღია! კარგად ხარ?
-კი ბე უბრალოდ_მაგრად მოვეხვიე
-გინდა მიამბო ასე რატომ ხარ?
-შეიძლება_მან თბილად გამიღიმა, მის კალთაში თავი ჩავდე-ბე სიმსუქნე დანაშაულია?
-არა საყვარელო საიდან მოიტანე!
-ან სიმსუქნე სიმახინჯეა?
-საყვარელო გამოცანებით ნუ საუბრობ უბრალოთ მომიყევი!
-კარგი...გახსოვს ადრე ბიჭი რომ მომწონდა! ჯიმინი! ისევ შევხვდით. ძველ სკოლაში წავედით და მითხრა ,,იცი როგორი უშნო იყო...აი შენნაირი გამხდარი, ლამაზი კი არ ყოფილა" ამას ჩემზე საუბრობდა, მაგრამ არ იცის! ბებო მსუქანი რომ ვიყავი მართალი ასე მახინჯი ვიყავი!...მე ხომ უბრალოდ ზედმეტი ქონების მოსაშორებლად გავიკეთე ოპერაცია და არა სილამაზის! ხალხი რატომ ვერ ამჩნევს რომ მე ისევ ის მსუქანი კიმ რია ვარ!_თვალიდან ცრემლები წამომივიდა
-მე ვამჩნევ!_მომესმა ნაცნობი ხმა სამზარეულოდან....

* ੈ✩‧₊˚* ੈ✩‧₊* ੈ✩‧₊˚* ੈ✩‧₊* ੈ✩‧₊˚* ੈ✩‧₊
აბა თუ გამოიცნობთ ვინაა???
დღევანდელი თავი მგონი ცოტათი დიდი გამოვიდა, მაგრამ გპირდებით უფრო დიდებიც იქნება
უბრალოდ სხვა თავები დასაწყისის გამო იყო პატარა

მოკლედ! არ დაგავიწყდეთ ვოითი და კომენტარები!
მიყვარხართ❤️

შურისძიება (დასრულდა)Where stories live. Discover now