အပိုင္း၂ ( Zawgyi)

82 3 0
                                    

ကားတံခါးမွန္ဖြင့္လိုက္ယုံျဖင့္ပင္ေနေရာင္ျခည္မွိန္ပ်ပ်က်ေရာက္ဆဲ။
ေနမထြက္ခင္မို႔ ေနေရာင္ျခည္မွိန္ျပျပေအာက္မွာ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ဘိုေဘးဘီဘင္ကတည္းကယဥ္ေက်းမႈထိန္းသိမ္းခဲ့ေသာေရွးေဟာင္းနယ္ေျမကိုေရာက္ခဲ့ၿပီ။

ျမန္မာတို႔ရဲ႕ႀကီးျမတ္လွေသာနယ္ေျမပုဂံသို႔
သဘင္ထူးတို႔ေရာက္ခဲ့ၿပီ။
အႏုပညာႏွင့္ အႏုပညာေပါင္းစပ္မည့္ ထူး ရဲ႕အက အလွေတြနဲ႕ အေကာင္းဆုံး ပါရမီျဖည့္ခ်င္စမ္းပါဘိ။အညာေျမသင္းနံ႕ေလးဆိမ့္ကနဲရသြားသည္။
ပူႏြေးေသာရာသီဉတုျဖစ္သည္မို႔ အိုက္စိုစိုခံစားမႈကို တစ္ျခားၿမိဳ႕ႏွင္မတူ။
ပူႏြေးစိုစြတ္ေသာ ခံစားမႈခံစားရသည္။
စိတ္ၾကည္လင္ေနသည္မို႔ အရာရာတိုင္းက ၾကည္ႏူးစရာ အသစ္အဆန္း ခ်ည္းပင္။

ျပာသိုလမတိုင္မီက်င္းပသည့္ အာနန်ဒါဘုရားပွဲကိုသသဘငၾထဴးေရာကျဖဴးခဲ့ခငြျပါေသာၾလျညး အေျခေနအရပ္ရပ္ေၾကာင့္ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ေခ်။
ပန္တ်ာဆင္းၿပီးေနာက္ဇာတ္သဘင္ေလာကထဲ ေျခစုံပစ္ကာ ဝင္ခဲ့သူမို႔ပင္။
ထိုေၾကာင့္လြတ္လပ္မႈမရွိသေလာက္ ပရိတ္သတ္အတြက္ ဝမ္းေရးအတြက္ အမိတို႔ပင္ေထာက္ပံ့နိုင္ဖို႔လြတ္လပ္မႈေမ့ထားရတာၾကာေခ်ၿပီ။

အမိသည္သဘင္ထူးငယ္ငယ္ကသနပ္ခါးလိမ္းေပးကာေျပာခဲ့ဖူးသည္။

လွည္းတန္းအရွည္ႀကီးမွာေစာင့္ၿပီးမိတ္ေဆြအသစ္ေတြရခဲ့သည္တဲ့ေလ။
သဘင္ထူးသာမာန္လူတစ္ေယာက္လိုထိုလွည္းတန္းရွည္ႀကီးကိုေစာင့္ေနမိခ်င္သည္။

ကိုယ့္အဖို႔ဇာတ္မင္းသမီးျဖစ္ပါမူ ရယ္ရမည့္ဇာတ္ကိုရယ္ရမည္ ေပ်ာ္ရမည့္ဇာတ္ကိုေပ်ာ္႐ႊင္စြာကရမည္။
ဒါသူ႕ေဆာင္ပုဒ္ပင္။
လွပေသာအျပင္ေလာကႏွင့္ မဆက္သြယ္နိုင္ပင္။
စည္းသံဝါးသံေတြနဲ႕ပင္ ေပ်ာ္ေနရျပန္သည္။

လွည္းတန္းႀကီးက ဖုန္တစ္ေထာင္းေထာင္းၾကားမွပင္။
တစ္စုတစ္ေဝးတည္း ေပ်ာ္စရာႀကီးတစ္ခုပင္။
ကားေပၚမွ လွည္းတန္းေတြ တစ္စီတစ္တန္းတည္းျမင္ရသည္။
သဘင္ထူးလိုက္ပါစီးရမယ့္ ေန႕ရက္ကိုေမွ်ာ္လင့္မိသလိုလိုပင္။
ေမွ်ာ္လင့္ရတာပင္ပန္းသည္မို႔အမ်ားႀကီးမေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ပါ။
အာနန္ဒါဘုရားမေရာက်မွီ ေနအလင္းေရာင္မွိန္ျပျပ ရွိေသာ ေကာင္ကင္ႀကီးေအာက္တြင္ ထိုလွည္တန္းကိုျမင္ေနရသည္မွာ ထူး အဖို႔စိတ္ခ်မ္းသာစရာ။

မောင့်သဘင်သည် (Ongoing) Where stories live. Discover now