မဟာဆန်အောင်လှနေသည့်ပုဂံ၏ခေါ်ဆောင်မှုနဲ့အတူသဘင်ထူးပြဿဒ်ကြီးဘုရားသို့ရောက်ခဲ့ရသည်။
သဘင်ထူးအဖို့ပန်းချီကားတစ်ချပ်လို၊အိမ်မက်တစ်ခုလိုပါပင်။
လွတ်လပ်သည့်အရသာက တယ်ချိုပါလား။
"အစ်ကို...ဒါပြဿဒ်ကြီးဘုရားမလားဟင်"
နှောင်းအက္ခရမောင် ခတ်ဆတ်ဆတ်ပြုံးလိုက်ကာသဘင်ထူးကထိုမှစကားအခြေအနေပြန်ပြင်မယ်လုပ်လိုက်သည်။
"မကြိုက်ဘူးလားနောက်မကြိုက်ရင်မခေါ်တော့ဘူး"
"ခေါ်ပါမင်းကြိုက်သလိုခေါ်ပါ။ခနကမင်းပြောတဲ့ပြဿဒ်ကြီးဘုရားဟုတ်တယ်ဒါပြဿဒ်ကြီးဘုရားညနေခင်းနေဝင်ချိန်ကြည့်လို့ရတယ်။"
"ညနေထိနေလို့ရရင်ဆည်းဆာလေးကြည့်ချင်တာပေါ့အစ်ကိုရယ်" ဟု စိတ်ထဲကပြောမိပါသည်။
2016ပုဂံကငလျင်မလှုပ်ခတ်သေးသောအချိန်ပင်။
ဘုရားပေါ်ခပ်သွက်သွက်လျှောက်လာတော့သည်။
နေကလည်းပူအပြင်ဘက်နေရောင်ခြည်ကအတော်ပြင်းလေတော့သည်။
အကျီပါးပါးလေးဝတ်ထားလေပေမယ့်ပူတော့ပူနေစမြဲပင်။
နောက်ကနေမနှေးမမြန်လိုက်လာသောထိုလူသားကိုလှည့်ကြည့်ရစမြဲ။
ဇာတ်သဘင်အဖွဲ့ ထဲမှာမူ မိန်းကလေးသဘင်သည်များနှင့် အတူ အလုပ်တွဲလုပ်ရသည်မို့ သူစိမ်းယောက်ကျားလေးတစ်ယောက် ကြာကြာမနေဖူးပင်။
သူလည်း ယောကျာ်း လေး ပင်ဟုတွေးကာ သက်ပြင်းတစ်စချမိ၏။
" ပူနေတယ်မလားမောင်ရင် "
ဟုပြောကာအက္ခရတစ်ယောက် ပုသိမ်ထီးနီနီလေးလှမ်းပေးလိုက်သည်။
စိတ်မရိုးမရွဖြစ်မိသွားသည်။
အကြည့်ချင်းမဆုံအောင်လည်း ကြိုးစားနေရသည်။
အို.....မလွယ်ပါလား။
"ကျေးဇူးပါ အစ်ကို ဒါနဲ့အစ်ကိုက မြင်းလှည်းမောင်းတာလား။ ခရီးသည်တွေ နေ့တိုင်းတွေ့ရတော့ပျော်ရတာပေါ့နော် အစ်ကို"
နှောင်းအက္ခရမောင် ပြုံးမိလေသည်။
လိမ်သည့်ကိစ္စနှင့် မထူးတော့ လိမ်လိုက်တော့မည်။
စကားခတ်ရှည်ရှည်မပြောချင်သည့်အတွေးကနည်းနည်းပင်။ ထိုလူသားငယ်ကို လိုက်ပို့ပေးချင်သောစိတ်ကပါလိမ့်မည်ထင်၏။
YOU ARE READING
မောင့်သဘင်သည် (Ongoing)
Viễn tưởngစိမ်းလဲ့လဲ့ပြာပြာ ....နေခြည်က မတိုးရပါကလား...သြော်နေခြည်ကမတိုးရပါကလား..... မီးထိုးလာသော ဇာတ်ခုံပေါ်တွင် ဖယောင်းရုပ်အသွင် နူးညံ့စွာ ပဝါလေး လက်ချောင်းထဲ ထည့်ကာ ရုပ်သေးရုပ်အသွင် ကပြနေသော သဘင်သည်လေး တစ်ယောက်။ သဘင်လောက ရဲ့ရှုပ်ထွေးမှုကြားက ဖြစ်တည်လာသောအခ...
