မဟာဆန္ေအာင္လွေနသည့္ပုဂံ၏ေခၚေဆာင္မႈနဲ႕အတူသဘင္ထူးျပႆဒ္ႀကီးဘုရားသို႔ေရာက္ခဲ့ရသည္။
သဘင္ထူးအဖို႔ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို၊အိမ္မက္တစ္ခုလိုပါပင္။
လြတ္လပ္သည့္အရသာက တယ္ခ်ိဳပါလား။
"အစ္ကို...ဒါျပႆဒ္ႀကီးဘုရားမလားဟင္"
ႏွောင္းအကၡရေမာင္ ခတ္ဆတ္ဆတ္ၿပဳံးလိုက္ကာသဘင္ထူးကထိုမွစကားအေျခအေနျပန္ျပင္မယ္လုပ္လိုက္သည္။
"မႀကိဳက္ဘူးလားေနာက္မႀကိဳက္ရင္မေခၚေတာ့ဘူး"
"ေခၚပါမင္းႀကိဳက္သလိုေခၚပါ။ခနကမင္းေျပာတဲ့ျပႆဒ္ႀကီးဘုရားဟုတ္တယ္ဒါျပႆဒ္ႀကီးဘုရားညေနခင္းေနဝင္ခ်ိန္ၾကည့္လို႔ရတယ္။"
"ညေနထိေနလို႔ရရင္ဆည္းဆာေလးၾကည့္ခ်င္တာေပါ့အစ္ကိုရယ္" ဟု စိတ္ထဲကေျပာမိပါသည္။
2016ပုဂံကငလ်င္မလႈပ္ခတ္ေသးေသာအခ်ိန္ပင္။
ဘုရားေပၚခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္လာေတာ့သည္။
ေနကလည္းပူအျပင္ဘက္ေနေရာင္ျခည္ကအေတာ္ျပင္းေလေတာ့သည္။
အက်ီပါးပါးေလးဝတ္ထားေလေပမယ့္ပူေတာ့ပူေနစၿမဲပင္။
ေနာက္ကေနမႏွေးမျမန္လိုက္လာေသာထိုလူသားကိုလွည့္ၾကည့္ရစၿမဲ။
ဇာတ္သဘင္အဖြဲ႕ ထဲမွာမူ မိန္းကေလးသဘင္သည္မ်ားႏွင့္ အတူ အလုပ္တြဲလုပ္ရသည္မို႔ သူစိမ္းေယာက္က်ားေလးတစ္ေယာက္ ၾကာၾကာမေနဖူးပင္။
သူလည္း ေယာက်ာ္း ေလး ပင္ဟုေတြးကာ သက္ျပင္းတစ္စခ်မိ၏။
" ပူေနတယ္မလားေမာင္ရင္ "
ဟုေျပာကာအကၡရတစ္ေယာက္ ပုသိမ္ထီးနီနီေလးလွမ္းေပးလိုက္သည္။
စိတ္မရိုးမ႐ြျဖစ္မိသြားသည္။
အၾကည့္ခ်င္းမဆုံေအာင္လည္း ႀကိဳးစားေနရသည္။
အို.....မလြယ္ပါလား။
"ေက်းဇူးပါ အစ္ကို ဒါနဲ႕အစ္ကိုက ျမင္းလွည္းေမာင္းတာလား။ ခရီးသည္ေတြ ေန႕တိုင္းေတြ႕ရေတာ့ေပ်ာ္ရတာေပါ့ေနာ္ အစ္ကို"
ႏွောင္းအကၡရေမာင္ ၿပဳံးမိေလသည္။
လိမ္သည့္ကိစၥႏွင့္ မထူးေတာ့ လိမ္လိုက္ေတာ့မည္။
စကားခတ္ရွည္ရွည္မေျပာခ်င္သည့္အေတြးကနည္းနည္းပင္။ ထိုလူသားငယ္ကို လိုက္ပို႔ေပးခ်င္ေသာစိတ္ကပါလိမ့္မည္ထင္၏။
YOU ARE READING
မောင့်သဘင်သည် (Ongoing)
Fantasiaစိမ်းလဲ့လဲ့ပြာပြာ ....နေခြည်က မတိုးရပါကလား...သြော်နေခြည်ကမတိုးရပါကလား..... မီးထိုးလာသော ဇာတ်ခုံပေါ်တွင် ဖယောင်းရုပ်အသွင် နူးညံ့စွာ ပဝါလေး လက်ချောင်းထဲ ထည့်ကာ ရုပ်သေးရုပ်အသွင် ကပြနေသော သဘင်သည်လေး တစ်ယောက်။ သဘင်လောက ရဲ့ရှုပ်ထွေးမှုကြားက ဖြစ်တည်လာသောအခ...
