Τι Και Αν...

Μπορείς να με φιλοξενήσεις;

Δεν ξέρω τι να του απαντήσω. Να του πω την αλήθεια ή να του πω ψέματα;
Και αυτό το βλέμμα του. Γιατί με κοιτάει έτσι;

Κατέβασα το πόδι μου από πάνω του και σηκώθηκα από τον καναπέ. Έδειχνε ξαφνιασμένος.

- Τι έγινε;

Είπε με μια ανήσυχη φωνή.

- Τίποτα.

Κάθισα δίπλα του αποφασισμένη και έτοιμη για να του το πω.

- Όχι, δεν υπάρχει κάποιος στη ζωή μου.

Έδειξε να φεύγει ένα βάρος από πάνω του. Θέλω πολύ να μάθω για αυτόν αλλά...ντρέπομαι. Δεν πειράζει όμως, θα ρωτήσω.

- Εσύ;
- Τι εγώ;

Μου χαμογέλασε. Γιατί μου χαμογέλασε; Γιατί δεν απαντάει; Αφού κατάλαβε τι τον ρώτησα γιατί ξαναρωτάει;

- Έχεις κάποια στη ζωή σου;

Μου χαμογέλασε ξανά. Γιατί παίζει με την υπομονή μου;

- Όχι, ούτε εγώ έχω. Είχα μια και την έδιωξα μακρυά μου πριν 5 χρόνια. Και μετανιώνω πολύ γιαυτό.

Μου είπε και μου έπιασε τα χέρια.

Εγώ είχα κοκαλώσει, δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Τράβηξα γρήγορα τα χέρια μου και σηκώθηκα πάλι όρθια. Άρχισα να περπατάω προς το δωμάτιο μου χωρίς να του έχω απαντήσει. Άκουγα να λέει το όνομα μου αλλά δεν έδωσα σημασία. Μπήκα στο δωμάτιο μου και έκατσα στο κρεβάτι. Κοιτούσα το πάτωμα, δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου για άλλη μια φορά.

Σηκώθηκα να κάνω ένα ντουζ. Βγήκα από το δωμάτιο και τον είδα στην κουζίνα να μαγειρεύει. Πολλά ερωτήματα πέρασαν από το μυαλό μου αλλά δεν ήθελα να τον ρωτήσω, δεν ήθελα να του μιλήσω.

Προσπάθησα να κάνω ησυχία για να μην με ακούσει.
Καθώς προχωρούσα αθόρυβα χτύπησα το χέρι μου στο έπιπλο δίπλα στο μπάνιο κάνοντας το κινητό μου να πέσει κάτω.
Αυτός γύρισε να με κοιτάξει και έδειχνε αγχωμένος. Με πλησίασε γρήγορα και άρχισε να ψάχνει το σώμα μου.

- Χτύπησες; Είσαι καλά;
- Ν-ναι κ-καλά είμαι.
- Σίγουρα; Δεν χτύπησες πουθενά έτσι; Το πόδι σου;
- Ιάσωνα όλα καλά. Απλά σκόνταψα στο έπιπλο. Αυτό είναι όλο.

Του είπα και μπήκα γρήγορα στο μπάνιο.

Ιάσωνας

Έχει περάσει αρκετή ώρα που είναι στο μπάνιο. Έχω αρχίσει να ανησυχώ.

Πλησίασα την πόρτα του μπάνιου και την χτύπησα:

- Χριστίνα;