Ιάσωνας
- Είναι ακόμα τα ίδια.
Μου είπε και συνέχισε να τρώει το cupcake.
- Μου είχε λείψει αυτό. Το να καθόμαστε μαζί και να τρώμε cupcakes.
Μου χαμογέλασε.
Ακόμα λιώνω με ένα της χαμόγελο.
- Νιώθεις καλύτερα;
Την ρώτησα.
- Αρκετά. Εσύ;
- Και εγώ.
Θέλω να την φιλήσω.
Αλλά άμα τα κάνω χειρότερα;
Έκλεισε το κουτί με τα cupcakes και γύρισε να με κοιτάξει.
Θέλει κάτι να μου πει αλλά δυσκολεύεται.
- Ιάσωνα...
- Ναι;
- Ξέρεις... θέλω να σου πω κατι.
Δεν είμαι προετοιμασμένος για το τι θέλει να μου πει.
Φαίνεται πόσο αγχωμένη είναι.
Της έπιασα τα χέρια θέλοντας να την κάνω να νιώσει πιο άνετα.
- Απλά πες το.
- Να... ξέρεις...
Έσκυψε το κεφάλι της και συνέχισε λέγοντας:
- Δεν μπορώ άλλο μακριά σου.
Είπε και ξεφύσησε σαν να έφυγε ένα βάρος από πάνω της.
Χριστίνα
Του το είπα αλλά δεν βλέπω κάποια αντίδραση.
Ίσως να μην τον νοιάζει πλέον.
Ένιωσα το χέρι του στο μάγουλο μου.
Σήκωσα το πρόσωπο μου να τον αντικρίσω.
Με κοιτάει με τόση αγάπη.
Με πλησιάζει και σε μερικά δευτερόλεπτα τα χείλη του ακουμπάνε τα δικά μου.
Με φιλάει όπως με φίλαγε και τότε.
Όταν όλα ήταν καλά.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Ξαπλώνω στο κρεβάτι προσπαθώντας να κοιμηθώ αλλά οι σκέψεις στο μυαλό μου δεν με αφήνουν.
Ακόμα σκέφτομαι αυτό το φιλί.
Δεν ξέρω που βρήκα το κουράγιο και του είπα ότι δεν μπορώ μακριά του.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Άργησα να ξυπνήσω σήμερα.
Κοίταξα το δωμάτιο γύρω μου και δεν ήταν το δικό μου.
Θυμήθηκα πως δεν κοιμήθηκα στο σπίτι μου σήμερα αλλά στου Ιάσωνα.
YOU ARE READING
Τι Και Αν...
Teen Fiction- Ιάσωνα αν πιστεύεις πως το έκανα θα φύγω και δεν θα με ξανά δεις. - Χριστίνα τι λες; Μην κάνεις καμιά βλακία. - Κατερίνα περιμένω τον αδερφό σου να μου απαντήσει. Αν όντως το πιστεύει, τι να πω. Ιάσωνα απάντησε μου, αν πιστεύεις ότι το έκανα θα φύ...
