is the cat kid? \hyunchan\

/üç/

Terlemiş, saçları birbirine karışmıştı kedi çocuğun.

Kaşları çatıktı ve küçük mırıltılar bırakıyordu odaya.
Gördüğü kabustan dolayı fazlasıyla terlemişti ve üstü açık olduğu için üşüyordu da. Uykusun da huzursuzca kıpırdanmış uyanmayı dilemişti küçük beden.
Peşinde onu öldürmek isteyen bir sürü adam vardı.
Kedi çocukları sevmeyen onların ölmesini isteyen çok kişi vardı.
Neredeyse her gece olduğu gibi yine görmüştü o kabusu.
Mutlu mutlu elindeki sütü içerken birisi onu tekmeliyor ve sütünü yere fırlatıyordu.
Sonra arkasından elinde sopalarla bir sürü insan koşuyor onun ölmesi adına bir sürü şeyler haykırıyorlardı.
Ne suçu vardı onların??
Hiç bir şey yapmamışlardı oysaki.
Ama arkadaşı onlar yüzünden ölmüştü.
Hiç bir suçu yoktu arkadaşının.

Yüzünden bir damla akmış yastığa damlamıştı.
Tam o anda aniden kalkmış öksürmeye başlamıştı küçük beden.
Ağlıyor hıçkırıklarını durdurmaya çalışıyor du.
Yeni sahibi chan onu duymamalıydı.
Yalvardı kimsenin duymaması için.
Ama tabi ki de şans ondan yana olmadığı için chan hıçkırık seslerini duymuştu ve koşarak odaya dalmış ağlayan kedi çocuğu görünce daha fazla panik olmuştu.

Koşarak ağlayan kedi çocuğun yanına varmış ellerini yanaklarına koymuştu.
Kedi çocuğun kafasını kendi göğsüne yaslamış siyah saçlarını okşamaya başlamıştı.
Hyunjin bunu yapmasına şaşırmıştı ama bir şey demedi çünkü buna ihtiyacı vardı, sarılmaya ihtiyacı vardı.

Hyunjinin hıçkırıkları durmuş ağlamayı kesmişti ara ara iç çekiyordu sadece.
Chan kedi çocuğunun kafasını kaldırdı ve kendi gözlerine bakmasını sağladı.
Elleriyle kedi çocuğun kurumaya yüz tutmuş göz yaşlarını silmişti.

"Neden ağladın, söyle bana"

Diye sordu şefkatle hyunjin burnunu çekmiş bakışlarını kendisine merakla bakan adama çevirmiş cevaplamıştı onu.

"Kâbus gördüm, ağlamak istememiştim kendimi tutamadım özür dilerim"

"Hey neden özür diliyorsun bunda kötü bir şey yok"

Dolu gözleriyle baktı hyunjin chana ardından kafasını salladı yavaş yavaş.

"Ne gördün peki. Ne gördün de bu kadar ağlattı seni?"

Tekrar merakla sordu chan.

"Ş-şey anlatmak istemiyorum"

Demişti tekrardan dolan gözleriyle.
Arkadaşı gelmişti gözünün önüne.

"Peki. Seni zorlamayacağım ama şimdi uyuman gerek"

Hyunjin korkuyla baktı chana tekrar kabus görmek istemiyordu.

Kendisine korkuyla bakan gözleri görünce tekrar konuştu chan.

"Merak etme yanında ben olucam sana hiç bir şey olmuycak, tamam mı?"

Kedi çocuğu sakinleştirmek istermiş gibi konuşmuş sona doğru tekrar meraklı gözlerle bakmaya başlamıştı hyunjine.

Belli belirsiz bir gülümseme oluştu hyunjin yüzünde, kafasını salladı hafifçe sonra tekrar çekti burnunu.

Chan ayağa kalktı ve yatağın etrafını dolaşıp hyunjinin yan tarafına yattı hyunjinide kolundan tutarak yavaşçana ve canını acıtmayacak şekilde yatırmış yanına çekmişti minik bedeni.
Saçlarını okşamaya başlamıştı tekrar.
Sabah saçlarını okşayınca sakinleşmişti şimdi de öyle olacağını umarak okşamıştı saçlarını.

Düşündüğü gibi olmuş kedi çocuk yavaş yavaş uykuya dalmıştı.
Kedi çocuk uyuyunca oda gözlerini kapatmış tekrar uykuya atmıştı kendini.

○○○

Sabah burnuna değen siyah saç tutamlarıyla uyanmıştı büyük olan.
Gözlerini ışığa alıştırmaya çalışmıştı bir süre.
Tamamen gözlerini açtığında her şeyi hatırlaması bir kaç saniye sürmüş bakışlarını göğsünde uyuyan minik bedene çevirmişti.
Kedi çocuğunun siyah saçları dağılmış gözlerinin önüne düşmüştü.
Yeni farkediyordu ama saçlarının arka kısmında bazı tutamların da beyaz kısımlar vardı.

Çok az daha kedi çocuğun yüzüne bakmış ardından kolunu kedi çocuğun başının altından çekmeye çalışmıştı yavaş yavaş.
Minik bedeni uyandırmamaya çalışarak çekti kolunu.
Kolunu çekince farketti kolunun uyuştuğunu.
Kolunu hissetmiyordu, bir kaç saniye yatakta oturmuş hayatı sorgulamıştı.
Ardından çıplak ayaklarını yataktan sarkıtmış banyoya ilerlemişti.

İşini halledip kedi çocuğuna kahvaltı hazırlaması gerekiyordu.
Ama ne yapması gerektiğini de bilmiyordu.
Kendisi genellikle kahvaltı yapmayan birisiydi bu yüzden kahvaltıda ne yapması gerektiğini bilmiyordu.
Bu yüzden aklına ilk gelen şeyi yapacaktı.

Pankek.

İşini halletmiş banyodan çıkmıştı.
Aynı az önceki yavaşlıkta merdivenlerden inmiş mutfağa varmıştı.
Dolaptan malzemeleri çıkartmış telefonundan pankek tarifini açmıştı.
Bir yandan tarifi anlamaya çalışıyor bir yandan yumurtayı kırıp aynı anda şekeri de eklemeye çalışıyordu.

Uzun uğraşlar sonucunda pankeki bitirmiş tabaklara koymuştu.
Kedi çocuk için fazlaca süslemiş elinden geldiğince güzel yapmaya çalışmıştı.
Şimdi ardında mahvolmuş bir mutfağı bırakıp yukarıda uyuyan minik bedeni uyandırması gerekiyordu.

Ellerini çırpmış suratındaki keyifli gülümsemeyle üst kata çıkmak için hareket etmiştiki kapıdan içeriye ellerini yumruk yapmış gözlerini ovalayan bir kedi çocuk gördü.
Hyunjin tatlı tatlı sahibine bakıyor ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.
Yeni uyandığı için hiç bir şeyi kestiremiyor du.

Chan tekrar gülümsemiş kendinden küçük bedenin yanına ilerlemişti.
Önünde durmuş konuşmaya başlamıştı.

"Bende seni uyandırmaya gelecektim. Kahvaltı hazırladım hadi elini yüzünü yıkada yiyelim"

Hyunjin büzülü dudaklarıyla kafasını sallamış geriye doğru dönmüştü.
Ama banyonun gerini bilmediği için tekrar büyük olana dönmek zorunda kalmıştı.

"Şey banyo nerde?"

Tatlı bir şekilde sormuş chanin kendi içinde kriz geçirmesine sebep olmuştu.
Chan eliyle banyoyu göstermiş küçük bedenin gidişini izlemişti.
Bir kaç dakika sonra Hyunjin tamamen uyanmış bir şekilde yanına gelmiş pankeklere ağzı açık bakmıştı.
Chan onun bu tepkisini görünce sevinmiş beğendiğini düşünmüştü.
Hyunjin daha fazla durmayıp sandalyelerden birine oturmuş tabağındaki pankeki yemeye başlamıştı.
Chan merakla hyunjine bakmış suratında oluşan mimikleri izlemişti.

"Beğendinmi?"

Chan sorunca Hyunjin kafasını hızlıca sallamış güzel olduğunu belirtmişti "çok güzel olmuş eline sağlık"
Demiş ardından mükemmel gülümsemesini sunmuştu büyük olana.
Chan bu güzellik karşısında bir şey diyememiş kafasını eğip kendi tabağındakileri yemeye başlamıştı.
Kendide pankekinden yediğinde şaşırmış sevinmişti ayrıca.
Bu kadar güzel olacağını düşünmüyordu.

İkiside hızlıca kahvaltısını yapmış bulaşıkları yıkamayı boşverip koltuklara oturmuşlardı.
Chanin Hyunjin ve kedi çocuklar hakkında bilmediği daha bir kaç şey daha vardı onlarıda felixe sormayı düşünüyordu.
Hyunjinede sorabilirdi tabi ama onu sıkmak istemiyordu. Bu yüzden felixe yazmayı aklının bir yerine not etti.

■■■

Beğenmedim

Neyse idare edin

Daha güzelini yazarım bi ara ehe

BIDAHA DUZ YAZI YAZMIYCAM BOK GIBI YAZIYOM

Kontrol etmedim bu arada kesin yanlisim vardir

Bi ara onuda kontrol ederiz

Neyse bays~~