Our Fleeting Dreams

Chapter 4

Chapter 4

Coincidence?

"Oh my god! There are so many toys!" wika ng batang ako.

Hindi ko maintindihan ang mga nangyayari. It's so impossible. Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa buong katawan ko, nanginginig at hindi makapaniwala.

I can't handle this stuff if it's real. I wish this is just a dream. I wish this is not real.

"Daddy, I wan't to go there!" Turo niya sa slide na may maraming bola sa ilalim.

"Okay, Brea!" sunod ni Daddy sa bata.

Sinundan ko sila. Maraming batang naglalaro sa indoor playground. May mga adults din na binabantayan ang mga bata at naglalaro rin sila. Nag-slide ang batang Brea at pumalakpak ito sa tuwa.

Fuck. That was not me.

"That was great, Brea!" Daddy said.

She hugged Dad. "Thanks, Dad!"

Sunod siyang pumunta sa trampoline. She jumped a few times at bumagsak siya sa punong-punong bola. Ayon ba talaga ang kaligayahan ko noong bata ako? I thought it's books.

I think our happiness will change eventually once we grow up. Your source of happiness in your childhood can't be the one in your adulthood. Masaya tayo kapag mayroon tayong bagong laruan, damit, sapatos noong bata tayo, and when we face adulting, we need love and freedom as our source of happiness.

"Let's go there, Dad! There's a lot of teddy bears there!"

Nanlaki ang mata ko sa narinig. No. No. No. This can't be happen!

"Stop!" Tumakbo ako papunta sa kanila.

Nakita ko ang batang Brea na nasa slide. Hindi ako makatakbo ng maayos dahil may mga bola na nasa sahig. Si Daddy ay kumuha ng smartphone at inaabangan siya sa ibaba ng slide.

"Dad, hold Brea!" I screamed.

Hindi pa rin niya ako pinansin at patuloy pa rin siya sa pag-record kay Brea. Huminto siya sa pinakagitna dahil may bata pa na nasa dulo ng slide. Hinawakan ko ang kamay niya ngunit hindi ko ito mahawakan.

"Fuck, Brea, hold my hand!" Hindi ko na siya masyadong makita dahil mataas pa rin ang slide kahit na nasa gitna na siya.

In just a swift, I saw my younger self crying for help. Nakita ko rin ang batang nagtulak sa kaniya, she even fucking smirked.

"Brea!" I reached her hand but I cannot touch it.

"What is happening?" Tiningnan ko pa ang kamay ko at hinawakan pa rin ang kamay niya ngunit hindi ko talaga mahawakan.

"Brea! What happened?" Nag-aalalang lumapit si Dad.

"Dad, I— I meant, she— I don't know! That kid pushed her!" Tinuro ko ang bata na wala ng pakealam at naglalaro na ng laruan.

"We already call the ambulance, sir," ani ng isang staff.

He nodded. "Tell me what hurts, Brea?"

"My leg, I can't feel it," aniya.

"My feelings, Dad," aniko.