My enemy .. My Bride?! [Editing]

Chapter III - Goodbyes.

Mikay's POV

This is the day na sasabihin ko kay Jao yung tungkol sa kasal. Fixed Marriage to be exact. Ano kayang mararamdaman nya? Magagalit kaya sya? Haynako. JAO, SORRY SORRY SORRY. :( Hindi ko gustong saktan ka. Kung hindi naman makukulong ang parents ko eh hindi ko naman to gagawin sayo. Alam mo naman kung gano kita kamahal. Waaaa. Jao, mamimiss kita. :'(

"Mikay, what's wrong? Kanina ka pa tulala ha?" Nako. Ito na, magsisimula na ang iyakan portion. Hindi ko mapipigilang hindi umiyak. :( Kasi after 1 year of being with this guy, kakaylanganin ko na syang iwan. 

"Jao, may s-sa-sabihin ako sa'yo."

"Yea? What 'bout?"

"Remember yung napagusapan natin about marriage? Yung s-satin?"

"Yea. Bakit Mikay? Naeexcite ka na ba? Gusto mo, ngayon na? Pakasal na tayo?" I just smiled pero paiyak na ko. Jao, lalong nadadagdagan yung pagmamahal ko sayo sa ginagawa mong yan. At everytime na nadadagdagan yung pagibig ko sayo, nadadagdagan din yung sakit kasi iiwan na kita. :(

"Hehe. *Paiyak na* J-jao, I think, h-hindi na natin yun matutuloy. SORRRRY JAO!" *Sabay pray sign* 

"Ano bang joke yan Mikay? Pinapase----" I cut him. 

"Hindi to joke Jao, *Sniff* Kakaylanganin na nating, iwanan ang isa't isa." Tuluyan nang tumulo yung luha ko. :( Hindi ko na kayang pigilan pa yung sarili ko. 

"Mikay?!" He gave me a anong-nangyayari-mikay-naguguluhan-ako look. Yumuko nalang ako habang umiiyak. 

"J-jao. My dad wants me to... to have a fixed marriage. A-ayoko sanang gawin p-pero----" He cut me. 

"Hindi mo man lang ako pinaglaban Mikay? Ano? Ganun nalang yun? Isang araw makikipagbreak ka sakin dahil ikakasal ka na? Yun lang yun Mikay?" Lalo pa kong napaiyak sa mga sinabi ni Jao. Maniwala ka Jao, pinaglaban kita. Pero, pag pinagpatuloy pa natin to, pamilya ko naman ang mawawala sakin. 

"Jao, makinig ka, pinaglaban kita Jao. P-pero----" He cut me again. 

"Pero hindi sapat yun Mikay. Kung pinaglaban mo ko, hindi mangyayari to. Parang lumalabas pa tuloy na gusto mo to Mikay. Mikay...."

"Jao?"

"Isang tanong isang sagot. Ako o ang kasal na yan?"

"Jaoooooo." Napayuko nalang ako at hindi ko nasagot yung tanong nya. Alam kong pag sinagot ko yun, its either masasaktan ko sya, o ang pamilya ko. 

"Well, that answers it! Mikay, goodluck sa marriage mo. Sana maging masaya ka." Sabay walk out si Jao. Gusto ko syang habulin pero.. Alam kong kahit anong sabihin ko, masasaktan at masasaktan padin sya. Hindi ko alam kung bakit kaylangang mangyari to sakin. 

Sa sobrang lungkot ko, hindi ko napansin na umuulan na. Pero kahit na malakas na yung ulan, nanatili ako dun. Hindi dahil sa hinihintay kong bumalik si Jao at yakapin ako. Kaya ako nandun dahil ayokong makita pa nya akong umiiyak. Tama na yung sakit na naidulot ko sakanya. Hindi ko na yun dapat pang dagdagan. HAY JAO, KUNG ALAM MO LANG KUNG GANO KITA KAMAHAL. :(

~

Gino's POV

Hindi ko alam kung seseryosohin ko o hindi yung sinabi sakin ni Dad kagabi. Pero parang, seryoso na sya sa sinabi nya. Ako?! Si Gino Dela Rosa? Ikakasal na? Wala nakong magagawa. Kaylangan ko nang iwan si Clara. Masakit man, kailangan ko tong gawin. Alam kong this will make Clara feel sad. Pero its better na malaman na nya to kaagad para hindi na sya lalo pang masaktan sa huli. Clara Del Valle, patawarin mo ko ha? Sana maintindihan mo ko. Para rin naman sayo tong gagawin ko. Para hindi ka na masaktan pa. I love you.

"Clara. May I have a word with you?"

"Yea. What about babe? Looks serious."

"Clara, its a-about marriage. Clara, sa tingin mo, magiging masaya kaya tayo pag kinasal na tayo? Pag nagkapamilya na tayo?"

"Ofcourse naman babe. Magiging sobrang masaya tayo. Magiging happy yung family natin. A-e-bakit mo naman natanong yan babe? Bakit? Yayayain mo na ba akong magpakasal? Well, if oo, isa lang ang magiging sagot ko sayo, ITS A BIG YESSSSSS." Talagang inemphasize ni Clara yung Yes. Tapos sobrang saya pa nya. Lalo tuloy kumikirot yung puso ko sa mga nangyayari. Pano ko sasabihin sa kanya to? GINO! MAN UP! 

"C-clara.. I'm sorry pero hindi yun." 

"Then what?"

"I-I'm getting married." 

Nakita ko sa mukha ni Clara na naguguluhan sya. I need to explain this to her. 

"A-ano Gino? K-ka-kanino?"

"Sa anak ng business partner ni Dad. Sorry Clara. H-hindi ko napigilan si Dad eh."

"So you ready for it?"

"Clara?!"

"Ready ka na ba magpakasal sabi ko." Sabay smile sakin. Pero halata sa mata nya na pinipigilan lang nya yung luha nya. 

"I hope Gino... maging masaya ka. Ito naman yung pangarap natin diba? Yung maikasal... Magkapamilya.... I guess, mangyayari yun. Pero this time, magkaibang tao yung kasama natin sa pangarap na yun. Wag ka mag-alala. Ok lang yan.." Tapos tinignan nya ko sa mata at nagsmile. Hindi ko alam yung mararamdaman ko. Kung magiging masaya ba ko kasi, ok lang sa kanya.. O magiging malungkot dahil, pumayag sya? 

Hindi na ko nagkaron pa ng time na magpaliwanag sa kanya. Bumuhos nadin kasi yung ulan. At..

"Gino. I have to go."

"Hatid na kita. Its raining, mababasa ka."

"Its o-ok. *Sabay smile* Bye."

Naiwan ako dun na nakatayo.. Tinitignan sya hanggang sa makaalis sya. Hanggang sa mawala sya. Alam kong habang tumatakbo siya palayo, umiiyak sya. At ginawa nyang dahilan yung ulan para umalis sya at hindi ko makitang umiiyak sya. Clara, MAHAL NA MAHAL KITA. And no marriage will ever change that. 

[AN : Grabe guys, Chapter 3 palang iyakan na agad.. :( Wawa naman si Clara at Jao. Hays. Guys, malapit nang mareveal yung magiging 'BRIDE' ni Gino at 'GROOM' naman ni Mikay. Stay tuned!]